Πολλά κάστανα έχει να βγάλει από τη φωτιά η διοίκηση της ΕΒΖ. Πρώτα-πρώτα πρέπει να αποφασίσει οριστικά τι θα γίνει με τα δύο αδρανή εργοστάσια της Ξάνθης και της Λάρισας, που διέκοψαν τη λειτουργία τους για να μετατραπούν σε μονάδες βιοαιθανόλης.

Η ΕΒΖ παρήγγειλε μια ακριβή μελέτη στην εταιρία Ipro, που παραδόθηκε ήδη και τώρα την εξετάζουν τα στελέχη της επιχείρησης. Αυτή η μελέτη προτείνει τη δημιουργία μονάδων δυναμικότητας 95.000 κυβικών, ποσότητα που θεωρείται μεγάλη για τις ανάγκες και για την απορροφητικότητα της ελληνικής αγοράς. Συν το γεγονός ότι ακόμη είναι στον αέρα το project αυτό και το θεσμικό πλαίσιο επί της ουσίας παραμένει στα χαρτιά.

Η βιοαιθανόλη κατέληξε "βαρίδι" τελικά στα πόδια της ΕΒΖ και φαίνεται ότι την τελική απόφαση θα κληθεί να λάβει ο μεγαλομέτοχος, δηλαδή η ΑΤΕ, σε προσεχή γενική συνέλευση. Επειδή όμως τα εργοστάσια δεν μπορούν να παραμένουν επ’ άπειρον αδρανή, καθώς συνεπάγονται κόστος για τη βιομηχανία, τώρα συζητείται να αξιοποιηθούν και για άλλες χρήσεις πέραν ή και παράλληλα της βιοαιθανόλης.

Το δεύτερο σοβαρό ζήτημα που καλείται να διαχειριστεί η διοίκηση της ΕΒΖ έχει να κάνει με το υψηλό κόστος που καταβάλλει στον Έλληνα τευτλοπαραγωγό ως δέλεαρ για να παραμείνει στην καλλιέργεια του προϊόντος. Με το υψηλό αυτό κόστος η ΕΒΖ δεν μπορεί να θεωρηθεί ανταγωνιστική έναντι των ευρωπαϊκών βιομηχανιών και φαίνεται ότι "πετάει το μπαλάκι" στην Πολιτεία, η οποία εμμέσως πλην σαφώς καλείται να πριμοδοτήσει την καλλιέργεια τεύτλων, αν επιθυμεί να διατηρηθεί το κομμάτι αυτό της ελληνικής παραγωγής.

Το τρίτο εξίσου σημαντικό θέμα είναι η εθελουσία έξοδος του υπερβάλλοντος προσωπικού, ειδικά τώρα που σταμάτησαν να λειτουργούν οι δύο μονάδες της ΕΒΖ. Εδώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα.

Οι συνδικαλιστές έχουν αποκηρύξει το σχετικό πρόγραμμα, ενώ η βιομηχανία για να μπορέσει να προχωρήσει στην πλήρη αναδιάρθρωσή της χρειάζεται να συρρικνώσει τη δαπάνη για το προσωπικό μέσω της μείωσής του από τα 611 άτομα που είναι σήμερα στα 411. Η διοίκηση της ΕΒΖ δεν θέλει να προχωρήσει σε απολύσεις, από την άλλη όμως και οι εργαζόμενοι δεν επιθυμούν να αποχωρήσουν με όρους που δεν θεωρούν ελκυστικούς.

Και όλα αυτά σε ένα δύσκολο οικονομικό έτος για την ΕΒΖ, που θεωρείται το χειρότερο στην ιστορία της από άποψη ζημιών τις οποίες αναμένεται να παρουσιάσει.

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες...