Μπορεί τα CfDs ήδη από τα τέλη του 2007 να βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία, τα μετοχοδάνεια να έχουν εξαφανιστεί, αλλά η ευρηματικότητα των Ελλήνων επιχειρηματιών δεν έχει τέλος…

Στα χαμηλά του 2008, όταν οι περισσότεροι αναγκάστηκαν υπό την πίεση των σπασμένων margins να αλλάξουν χρηματοδότηση, βρέθηκε ένας νέος τρόπος.

Πρωτότυπος και, όπως αποδείχτηκε στη διάρκεια του ράλι, εξαιρετικά… αποδοτικός!

Σε συνεννόηση με τις τράπεζες, από τις οποίες πήραν χρηματοδότηση κάποιοι ισχυροί Έλληνες επιχειρηματίες, συνέστησαν προσωπικές -off shore συνήθως- εταιρίες. 

Σε αυτές τις εταιρίες πέρασαν τα -προσωπικά- δάνειά τους και τα μετρητά. Σε αναλογία συνήθως τρία προς ένα. Για παράδειγμα για 10 εκατ. ευρώ δάνεια έβαλαν μετρητά 3 εκατ. ευρώ.

Αυτά τα μετρητά στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε ομόλογα (μέχρι τα μέσα Μαρτίου) και γύρισαν σε μετοχές.

Το ράλι των τιμών που ακολούθησε σε κάποιους τίτλους του Χ.Α. μπορεί να αποδίδεται και στις επιθετικές τους κινήσεις.

Με αγορές μετοχών από διάφορους κωδικούς οι τιμές εκτοξεύτηκαν και η διαφορά μεταξύ ενέχυρου και δανείου μειώθηκε μέχρι και πάνω από 50%.

Προϋπόθεση, βέβαια, για να γίνουν οι λογιστικές αποδόσεις πραγματική μείωση δανείων είναι να πωληθούν οι μετοχές και να εγγραφούν τα κέρδη.

Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό δείχνει να έχει ήδη συμβεί, ενώ σε άλλες διενεργείται εδώ και μερικές συνεδριάσεις.

Ο κίνδυνος βέβαια για το ευρύ επενδυτικό κοινό είναι να "φορτωθεί" χαρτιά σε ακριβές αποτιμήσεις λόγω… κεκτημένης ταχύτητας (των χαρτιών).

Διότι σε ορισμένες περιπτώσεις το "πουσάρισμα" οδήγησε σε αποτιμήσεις αναντίστοιχες όχι μόνο των θεμελιωδών στοιχείων της τρέχουσας χρήσης.

Αλλά και των… επόμενων.