Το γαϊτανάκι των αγοροπωλησιών, της κας Ζηνοβίας (και συνακόλουθα και το ...ασανσέρ της αυξομείωσης των ποσοστών ελέγχου της στην οικογενειακή κατά βάση Connection) συνεχίζεται.

Tην μία μέρα αγοράζει, την άλλη πουλάει και η ζωή συνεχίζεται δίχως κανείς να καταλαβαίνει πώς ένας από τους βασικούς μετόχους της εταιρίας αλλάζει τόσο εύκολα αποφάσεις : Tην μία ενισχύει τις θέσεις της και την άλλη τις μειώνει σαν να ανοίγει και να κλείνει τις ντουλάπες της προσωπικής της γκαρνταρόμπας.

Τι να φταίει άραγε; Ο άστατος χαρακτήρας της κας Ζηνοβίας ή απλώς τίποτα περισσότερο από την εφαρμογή της παλαιάς αλλά αποδοτικής αρχής του εμπορικού κόσμου ”τζίρος να γίνεται”. Μόνον που άλλο πράγμα τα ρούχα (ακόμη κι αν φέρουν το βαρύ φορτίο της επώνυμης φίρμας) κι άλλο (εντελώς άλλο) η συμπεριφορά ενός μεγαλομετόχου. Τελεία και παύλα.