Μας αρέσει πολύ που στην υπόθεση της αλλαγής στη σύνθεση των μελών της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς η σύγκρουση συμφερόντων από "δικαιολογία" ανάγεται σταδιακά σε μέρος της… διαδικασίας!

Γιατί το λέμε αυτό; Διότι οι κακές γλώσσες της αγοράς υπογραμμίζουν ότι  ο εισηγητής της πλειοψηφίας στη Βουλή (δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας) κ. Σταϊκούρας τυγχάνει να έχει αδελφό έγκριτο νομικό που εκτελεί και χρέη "συμβούλου" της ηγεσίας της… Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς!

Ο τελευταίος φέρεται ως οπαδός του αγγλοσαξονικού μοντέλου όσον αφορά στη συγκρότηση των εποπτικών αρχών της Κεφαλαιαγοράς κι από ό,τι φαίνεται έχει επηρεάσει τη λήψη των αποφάσεων και σε κυβερνητικό επίπεδο.

Έτσι, λένε οι κακές γλώσσες, ξεκίνησε η ιδέα να εξοβελιστούν οι φορείς της αγοράς από το Δ.Σ., πλην βεβαίως της ΕΧΑΕ αλλά και της Τραπέζης της Ελλάδος.

Στην πορεία βεβαίως (και παρά την εκκωφαντική… σιγή μεγάλης μερίδας του ειδικού Τύπου) άπαντες είδαν ότι το θέμα "σκαλώνει", αφού πέραν των φορέων που αντέδρασαν δυναμικά και η αξιωματική αντιπολίτευση στηλίτευσε τη φοβερή "ιδέα" να έχει ο υπουργός Οικονομίας ΠΛΗΡΗ έλεγχο της υποτιθέμενης ανεξάρτητης αρχής.

Ο ίδιος άνθρωπος δηλαδή που είναι πολιτικά υπεύθυνος για όλες τις κρατικού ενδιαφέροντος εισηγμένες (οι οποίες ελέγχονται από την Ε.Κ.), αλλά και για τα Ταμεία που επενδύουν στην αγορά! 

Κι έτσι φαίνεται ότι αλλάζει ολίγον η πορεία των εξελίξεων.

Θα μπορούσαν να επιλέξουν την απλούστερη λύση που εφαρμόζεται και σε πλήθος άλλων χωρών της Ευρώπης.

Δηλαδή να μετέχουν οι φορείς στο Δ.Σ. της Ε.Κ. (που έχει και κανονιστικές και αναπτυξιακές, υποτίθεται, αρμοδιότητες), αλλά να σχηματιστεί και μια Επιτροπή Κυρώσεων (όπως συμβαίνει στη Γαλλία) ειδικά για να βάζει ποινές και πρόστιμα, στελεχωμένη από άλλα πρόσωπα, ενδεχομένως και δικαστικούς.

Όπως πληροφορούμεθα, όμως, ο κ. Σταϊκούρας (ο παρά την Επιτροπή), υποκινούμενος μάλλον από τους έχοντες άμεσο συμφέρον, περνάει "γραμμή" στον... έτερο κ. Σταϊκούρα της κυβέρνησης να εφαρμοστούν τα δύο από τα τρία σημεία της έτερης πρότασης των φορέων.

Ήτοι: α) να μη μετέχουν φορείς στο Δ.Σ. - ούτε το Χρηματιστήριο, β) να γίνει μια γνωμοδοτική Επιτροπή από τους φορείς, αλλά γ) να ΜΗΝ έχουν τριετή δέσμευση τα εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ. της Κεφαλαιαγοράς όσον αφορά στην απασχόλησή τους στον χώρο, όταν φύγουν από το Δ.Σ.

Δεν θέλει και ρώτημα βέβαια ποιους βολεύει αυτό - και δεν θα το θίγαμε ίσως αν δεν ξέραμε ότι: α) στην περίπτωση της ΤτΕ, η οποία είναι εποπτική αρχή και μάλιστα πολύ πιο "κλειστή" σε θέματα διαφάνειας από την Ε.Κ., ΜΕΤΕΧΟΥΝ εκπρόσωποι των φορέων (αλλά γι' αυτό κανένας δεν βλέπει θέμα σύγκρουσης συμφερόντων) και β) ότι σε πολλές χώρες που τους απασχολούν σημαντικά τέτοιου είδους ζητήματα υπάρχει η απαγόρευση άμεσης απασχόλησης στον χώρο για τα μέλη του Δ.Σ.

Ο λόγος είναι απλός. Διότι εύκολα μπορεί κάποιος να επηρεάσει μέλη του Δ.Σ. με την υπόσχεση της αδρά αμοιβόμενης απασχόλησης, προκειμένου να λύσει κάποια θέματά του, ιδίως όταν πλησιάζει η λήξη της θητείας του τυχόν ενδιαφερόμενου μέλους.

Γιατί λοιπόν να μην υπάρχει και απαγόρευση απασχόλησης για 3ετία στα μέλη της Ε.Κ.;

Αν θέλει η ίδια και η κυβέρνηση να μπει για τα καλά (κι όχι προσχηματικά) στο θέμα της σύγκρουσης συμφερόντων, είναι κάτι απαραίτητο.

Αλλιώς καθίσταται προφανές ότι το θέμα δεν είναι η σύγκρουση των συμφερόντων, αλλά ο απόλυτος έλεγχος της "ανεξάρτητης" Αρχής.

Υ.Γ.: Δεν το κρύβουμε ότι η ιδέα μιας Επιτροπής Κυρώσεων που θα λαμβάνει τη σκυτάλη από την Ε.Κ. και στην οποία θα μετέχουν δικαστικοί (και θα υπάρχει έλεγχος διακομματικά από τη Βουλή) μας αρέσει ιδιαίτερα.

Και για έναν πρόσθετο λόγο. Διότι μέχρι σήμερα φαίνεται να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη διασύνδεση της Κεφαλαιαγοράς με τη Δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα πολλές χρηματιστηριακές υποθέσεις (τρανταχτό παράδειγμα η Δυναμική Ζωή) να πέφτουν στη… χαραμάδα ανάμεσα στις δύο και να… εξαφανίζονται για πάντα.