Ηρθε εκ μεταγραφής στην Εθνική από την EFG Eurobank (όπου τον είχε φέρει ο κ. Αλβέρτης) και πριν από κει από την Πειραιώς όπου και πρωτοείχε το βάφτισμα της τραπεζικής προσληφθείς ως «Σύμβουλος».

Η καριέρα του περί ου ο λόγος, διήνυσε μια χρονική απόσταση πενταετίας περίπου στην Eurobank όπου και τελεύτησε τη παρουσία του αποχωρώντας για την Εθνική, κι έχοντας δύο ατού υπέρ του:

Ένα διδακτορικό (που μπορεί να έχει μεγάλη θεωρητική αξία αλλά δεν προσθέτει στην... πρακτική διάσταση της τραπεζικής) και τον...κουμπάρο του που μετακόμισε και αυτός από τη Eurobank στην Εθνική.

Τι τα γράφουμε αυτά;

Ο εν λόγω τραπεζίτης έχοντας «μετακομίσει» πλέον στην Εθνική έχει ανακαλύψει προφανώς ότι οι τραπεζικές γνώσεις και εμπειρία του (sic) που απέκτησε στα προηγούμενα μαγαζιά υπερτερούν των αρμοδιοτήτων του σημερινού του πόστου.
 
Και, φιλόδοξος ων, λένε οι... κακές γλώσσες, διαλαλεί μεταξύ σοβαρού και αστείου (ελπίζουμε το τελευταίο) ότι θα είναι ο...επόμενος Υποδιοικητής της Εθνικής!

Ο Χαμαιλέοντας με τα ευαίσθητα αφτιά, «άκουσε» τις αντικειμενικές αξιολογήσεις του εν λόγω στελέχους και θέλοντας να συμβάλει στο πνεύμα αξιοκρατίας που διέπει τις ανώτερες τραπεζικές θέσεις στην ΕΤΕ επί διοικήσεως Αράπογλου,  προτείνει στον γνωστό για τους χαμηλούς τόνους του σημερινό Υποδιοικητή της ΕΤΕ κ. Γιάννη Πεχλιβανίδη, να ζητήσει να συναντήσει τον...διάδοχό του.

Και, με την ευκαιρία, να τον αξιολογήσει λιγάκι.

Ή αν δεν έχει το χρόνο, ας ζητήσει από τον για μεγάλο διάστημα προϊστάμενό του στην Eurobank κ. Β. Κάβαλο, συστάσεις...