Mόνο σε μια χώρα στην οποία ανθούν τα πάσης φύσεως τραγελαφικά φαινόμενα θα μπορούσε να γίνει λόγος για αντικατάσταση του προέδρου της Εθνικής κ. Τάκη Αράπογλου, και μάλιστα για τους λόγους που φημολογούνται.

Και λέμε φημολογούνται γιατί οι πληροφορίες μας, από πηγές που είναι σε θέση  να γνωρίζουν  θέματα αυτής της βαρύτητας, είναι κατηγορηματικά αρνητικές.

Ένα μικρό δείγμα για το τι θα μπορούσε συμβεί βέβαια, σε μια τέτοια ανήκουστη περίπτωση, πήρε η αγορά με τη χθεσινή βίαιη πίεση της ΕΤΕ που ξεπέρασε σε ποσοστό πτώσης τις άλλες τράπεζες (κάτι που συμβαίνει σπανίως), ακριβώς λόγω και της διοχέτευσης τέτοιων "φημών" στην αγορά.

Μην μας παρεξηγήσετε. Όχι ότι δεν υπάρχουν κάποιοι που θα ήθελαν την έξοδο του κ. Αράπογλου από την ΕΤΕ.  Εχθροί υπάρχουν και σε διάφορα... μετερίζια.

Είναι γεγονός ότι η στάση της Εθνικής σε ό,τι αφορά το περιβόητο "πακέτο" (στάση που όμως ήταν σύμφωνη με τα πραγματικά συμφέροντα της τράπεζας) αλλά και η προνομιακή της θέση στους μικροκαταθέτες, της χώρας (την οποία, για να λέμε και την αλήθεια, κάποια στελέχη της προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν ολίγον… άκομψα μέσα στην κρίση) δεν αύξησαν καθόλου τις συμπάθειες του κ. Αράπογλου στα βαρέως ταλανιζόμενα υψηλά κλιμάκια άλλων τραπεζών.

Είναι γνωστό άλλωστε ότι η ΕΤΕ σύρθηκε (με κυβερνητική πίεση) στην κρατική ρύθμιση και μπήκε μόνο... όσο πατάει η γάτα,  γεγονός που επιβεβαιώνεται και από το ασήμαντο (για τα μεγέθη της) ύψος της αύξησης που προγραμματίζει με προνομιούχες -υπέρ του κράτους- μετοχές.

Μόλις 350 εκατ. ευρώ, όταν άλλες ιδιωτικές τράπεζες θα πάρουν σχεδόν από 1 δισ. η κάθε μία. Kι αυτό βεβαίως διότι μάλλον... περίσσευμα για ώρα ανάγκης είναι, παρά "χρειαζούμενα" κεφάλαια.

Κι από την άλλη, είναι βέβαιο ότι ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση υπάρχουν αυτοί οι εκπρόσωποι της (κακώς) λεγόμενης λαϊκής δεξιάς αλλά και της παραδοσιακά σκληρής κομματικής γραμμής που θα ήθελαν την ΕΤΕ του παρελθόντος, με τον διοικητή να είναι απλώς εντολοδόχος, για να κάνει στο 100% τα ρουσφέτια του κόμματος και να χρηματοδοτεί όταν και όπου του πουν, χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Φευ! Η Εθνική του σήμερα δεν είναι η Εθνική που ήξεραν απ' τα παλιά. Ούτε από πλευράς μετοχικής σύνθεσης ούτε από άποψη διοίκησης.

Ματαίως ακονίζουν τα μαχαίρια τους.

Σε αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο (και παρ' όσα λέγονταν στο παρελθόν για τη διοίκηση Αράπογλου και τις τολμηρές κινήσεις της), η Εθνική απέδειξε τη στιβαρότητά της και είναι ο στυλοβάτης όποιας τραπεζικής αντίδρασης εκδηλώνεται στη χρηματιστηριακή αγορά.

Αυτό άλλωστε δείχνει και η πορεία της μετοχής της σε σχέση με άλλες τραπεζικές μετοχές (όπως φαίνεται κι από το ενδεικτικό γράφημα 5ετίας σε σύγκριση με την Alpha Βank, που παρουσιάζουμε ως παράδειγμα)

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή η ΕΤΕ είναι το πιο ξεκάθαρο "buy" στις συστάσεις των ξένων οίκων, ενώ ο ίδιος ο κ. Αράπογλου θεωρείται απόλυτα επιτυχημένος.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί την αντικατάσταση της ηγεσίας της ΕΤΕ, επειδή δεν προσκυνάει χωρίς δεύτερη κουβέντα στην όποια κυβερνητική γραμμή;

Μόνο όσοι αδυνατούν να αντιληφθούν ότι στη σημερινή συγκυρία τέτοιου είδους παίγνια ισοδυναμούν με… αυτοκτονία, από πολιτική αλλά και από οικονομική πλευρά.