Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να έχουν πέσει στη σκληρή κόντρα της Πειραιώς και της Κύπρου με την Deutsche Bank και της Χαλυβουργικής με τη Citi, oι παλιοί επενδυτές όμως το... έργο το έχουν ξαναζήσει σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.

Όταν αρχικά πέφτει η τιμή μιας μετοχής, στην αρχή οι αναλυτές απορούν γιατί. Όταν μειώνεται κι άλλο τη χαρακτηρίζουν ιδιαίτερα υποτιμημένη. Κι όταν η πτώση ξεπερνά κάθε όριο, συνιστούν στους πελάτες τους να τηρήσουν "ουδέτερη στάση" ή ακόμη και να μειώσουν τις θέσεις τους!

Ενδεικτική η περίπτωση της J&P Άβαξ που από τα 8,5 ευρώ τον Μάιο του 2007 έχει φτάσει σήμερα κάτω  και από τα 2 ευρώ, ενώ οι βασικοί μέτοχοι έχουν αρχίσει αγορές πάνω από το επίπεδο των 5 ευρώ. Έπειτα από τόσο πολλές θετικές εκθέσεις στο διάστημα αυτό, ήρθε πρόσφατα η HSBC να συστήσει "underweight" δίνοντας ως τιμή-στόχο μόλις τα 2,2 ευρώ!

Ανάλογη είναι και η περίπτωση της Forthnet, η οποία μέσα στην τελευταία πενταετία γράφει απώλειες περίπου 70% και διαπραγματεύεται με κεφαλαιοποίηση γύρω στα 115 εκατ. ευρώ, όταν πέρυσι προχώρησε σε αύξηση κεφαλαίου 300 εκατ. ευρώ!

Μέχρι πρότινος όλες οι εκθέσεις ήταν θετικές για τη μετοχή, παρά το γεγονός ότι όλοι μιλούσαν για δραστηριότητα σημαντικού κινδύνου κ.λπ.

Πρόσφατα, όμως, έκθεση της Πειραιώς ΑΧΕΠΕΥ συνέστησε "ουδέτερη στάση" ("neutral"), φοβούμενη μάλιστα και μείωση εσόδων για το συνδρομητικό κανάλι Nova λόγω της κρίσης και προβλέποντας ζημιογόνο αποτέλεσμα έως και το 2010.

Στην περίπτωση της Hellenic Postbank θυμόμαστε όλοι τις αγορές των μεγάλων πακέτων μετοχών από τη Eurobank και την Εθνική Τράπεζα στα 12 και στα 13 ευρώ. Από τότε η μετοχή έχει φτάσει στα 4,3 - 4,5 ευρώ και η πρόσφατη έκθεση της JP Morgan συνιστούσε "μείωση θέσεων" ("underweight").

Και ο κατάλογος έχει πολλή ουρά ακόμη... 

Πολλά έχουν γραφτεί όμως κατά καιρούς για τον ρόλο των αναλυτών, ακόμη και των πιο μεγάλων οίκων, και σε αυτή τη στήλη.

Για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, τα περίφημα "σινικά τείχη" κανέναν δεν πείθουν πλέον, κυρίως γιατί πολλοί αναλυτές εκφυλίστηκαν σταδιακά (κυρίως υπό την πίεση των εταιριών στις οποίες εργάζονται) σε... πωλητές με διαφορετικό "καπέλο", είτε και γιατί κάποιοι εξ αυτών (λίγοι, νομίζουμε) αδυνατούν με τον άλφα ή με τον βήτα τρόπο να συγκρατηθούν από το να βάλουν χέρι στο βαζάκι με το... μέλι. 

Διότι... "τα λεφτά είναι πολλά, Άρη".

Από την άλλη πλευρά, εκτός ελάιστων εξαιρέσεων, οι απειλές για κίνηση νομικών διαδικασιών μάλλον είναι εντελώς κενές περιεχομένου. Μια έκθεση να διαβάσει κάποιος και να δει πόσα disclaimers έχουν, είναι αρκετό για να καταλάβει ότι δεν περπατάει νομικά το πράγμα.

Άρα, τέτοιου είδους ανακοινώσεις γίνονται περισσότερο για λόγους άμυνας και εντυπωσιασμού, παρά για οτιδήποτε άλλο.

Επί της ουσίας, μας είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθούμε πώς ακριβώς κάνουν τις προβλέψεις τους οι αναλυτές, όταν οι ίδιοι οι τραπεζίτες έχουν τεράστια δυσκολία να βγάλουν εκτιμήσεις για το 2009 και το 2010 αφού δεν ξέρουν πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση (δεν είναι μόνο αυτοί που δεν ξέρουν, κανένας δεν ξέρει, αν κρίνουμε από την παταγώδη αποτυχία των περισσότερων προβλέψεων... διεθνώς)!

Άρα όλοι "σενάρια" επεξεργάζονται.

Η απόλυτη ουσία όμως είναι ότι η αγορές χρειάζονται trading για να γίνονται τζίροι και για να λειτουργούν τα χρηματιστήρια. Γι' αυτό όμως είναι χρήσιμες και οι προβλέψεις, οι αναθεωρήσεις, οι αποτυχίες κ.λπ. των αναλυτών. Παιχνίδι να γίνεται. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει σπέκουλα και χωρίς σπέκουλα, μας αρέσει ή όχι, δεν μπορεί να υπάρξει "κίνηση" στις αγορές!