Οι Έλληνες πολίτες, ιδίως δε οι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος, περίμεναν πολλά από τον καθηγητή κ. Γιώργο Αλογοσκούφη, όταν ανέλαβε το υπουργείο Οικονομίας.

Σε αυτό βέβαια βοήθησε και το πολλά υποσχόμενο "πρόγραμμα" της Νέας Δημοκρατίας.

Ατυχώς, όμως, όλα σχεδόν τα "σπουδαία" έμειναν… ασκήσεις επί χάρτου, παρότι ο ίδιος είχε αποκτήσει ισχύ "τσάρου" και βρισκόταν στο απυρόβλητο του πρωθυπουργού.

Εν τέλει ο κ. Αλογοσκούφης θα μνημονεύεται περισσότερο ως ο υπουργός επί της θητείας του οποίου υπήρξαν τα εξής… highlights:

Α) Έγινε το μεγάλο σκάνδαλο των ομολόγων με αφετηρία ένα ομόλογο… κρατικής εκδόσεως!

Β) Κατάφερε να μας κάνει περίγελο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον περιβόητο νόμο του "20%", που κατατέθηκε αποκλειστικά και μόνο για να εμποδίσει τη MIG να αυξήσει το ποσοστό της στον ΟΤΕ (ο οποίος τελικά πουλήθηκε στους Γερμανούς της Deutsche Telekom), παρότι ήξερε προκαταβολικά ότι δεν θα σταθεί στην Ε.Ε.

Γ) Ανήγγειλε ολόκληρο… μπαράζ νέων φορολογικών μέτρων (μεταξύ αυτών τα τεκμήρια, η φορολόγηση της υπεραξίας μετοχών αλλά και των μερισμάτων), με το πιο καταπληκτικό… timing. Τα μέτρα πρόσθετης φορολογίας ανακοινώθηκαν αμέσως πριν μπει στην τελική ευθεία η πιο μεγάλη μεταπολεμική οικονομική και χρηματιστηριακή κρίση!

Κι αυτό δεν είναι βέβαια τυχαίο. Ο ίδιος ουδόλως είχε προβλέψει την εξέλιξη της κρίσης και τις συνέπειές της στην ελληνική οικονομία, ακόμη κι όταν εγχώριοι και διεθνείς παράγοντες έκρουαν δημοσίως τον κώδωνα του κινδύνου.

Δ) Το ενδεχόμενο να τεθεί η οικονομία σε επιτήρηση είναι απόλυτα ορατό. Κι αυτό καθώς το έλλειμμα αναμένεται να περάσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το όριο του 3% του ΑΕΠ. Αν τη γλιτώσουμε θα είναι λόγω της γενικότερης οικονομικής συγκυρίας που υποχρεώνει την Ε.Ε. να είναι πιο ελαστική.

Ε) Η όλη υπόθεση με το πακέτο στήριξης των τραπεζών εξελίχθηκε σε ένα τραγέλαφο ολκής με μεγάλες καθυστερήσεις, με παλινωδίες και παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις που πλήγωσαν την αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος (σε αυτό, βέβαια, φταίνε και κάποιοι τραπεζίτες). Ο ίδιος, δε, έδειξε με δηλώσεις του να μην είναι καν επαρκώς ενήμερος για τα χαρακτηριστικά των μέτρων ενίσχυσης των τραπεζών που θα… λάμβανε!

Ο κ. Αλογοσκούφης θα υποστηρίξει βεβαίως ότι ήταν ατυχής η… συγκυρία της υπουργίας του. Ατυχώς όμως για τον ίδιο, δεν είχε παραλάβει καμένη γη. Κι είχε ευκαιρίες να αφήσει πίσω του μεγάλο έργο, αρκεί να τολμούσε να έρθει σε ρήξη, να κάνει αλλαγές διαρθρωτικές και να εκσυγχρονίσει τη λειτουργία της οικονομίας.

Αλλά δεν το έκανε.

Και τώρα, αποχωρώντας από τα "ανάκτορα" του υπερυπουργείου Οικονομίας, τουλάχιστον από δημοσιονομικής πλευράς, παραδίδει καμένη γη.