Τη δυσαρέσκειά του για τις καθυστερήσεις του ΤΣΜΕΔΕ στο θέμα της πολυθρύλητης διάθεσης του ποσοστού του Τ.Τ. σε ”στρατηγικό επενδυτή”, διαμηνύει εσχάτως προς πάσα κατεύθυνση το περιβάλλον του αρμόδιου υπουργού, Ν. Χριστοδουλάκη.

Κι έχουν βεβαίως το... δίκιο τους οι άνθρωποι, αφού προσφορά από την πλευρά του ΤΣΜΕΔΕ, ακόμη δεν έχουν δει. Κι αυτό, την ίδια ώρα που κάποιοι τραπεζίτες γκρινιάζουν παρασκηνιακά, ζητώντας ανοικτό διαγωνισμό στον οποίο οι πάντες, κι όχι μόνο το ταμείο των μηχανικών, θα μπορούν να υποβάλλουν προσφορά.

Οπως λοιπόν μαθαίνει ο Χαμαιλέων, ο υπουργός ”απειλεί” τώρα ανοικτά ότι θα διακηρύξει ανοικτό διαγωνισμό και ότι το… πουλάκι του Ταμιευτηρίου θα πετάξει προς άγνωστα μέρη…

Ο κ. Χριστοδουλάκης φαίνεται να ξέρει τι κάνει, καθώς οι προειδοποιήσεις του έχουν αυξήσει την κινητικότητα γύρω από το θέμα, το οποίο πολλάκις εξαγγέλθηκε ως τετελεσμένο, κι έχουν μεταφέρει την ”ένταση” σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Όλους;

Όχι ακριβώς.

Για οποιαδήποτε ενέργεια του ΤΣΜΕΔΕ, πρέπει να υπάρχει έγκριση από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, του οποίου ο νυν πρόεδρος (Γ. Αλαβάνος) είναι εν τινί μέτρο ”υπηρεσιακός”, αφού διαδέχθηκε λίγους μόνο μήνες πριν τον εκλεχθέντα και εκλιπόντα προηγούμενο πρόεδρο.

Οι εκλογές του ΤΕΕ είναι προγραμματισμένες για το τέλος Νοεμβρίου, κι όπως είπε στους ”εξ απορρήτων” του ο κ. Αλαβάνος, δεν θέλει με τίποτα να πάρει βιαστικά μια τόσο σημαντική απόφαση.

Το καλύτερο σενάριο για αυτόν, κατόπιν και των έντονων πιέσεων που λέγεται ότι έχει δεχτεί ως τώρα, θα ήταν η υπουργική μεταστροφή στο θέμα και η διενέργεια ανοικτού διαγωνισμού!!!

Δικαιώς λοιπόν ο Χαμαιλέων αναρωτιέται: Τι ακριβώς συμβαίνει;

Δεν γνωρίζουν άραγε στο ΥΠΕΘΟ τους... κρυφούς πόθους της ηγεσίας του ΤΕΕ, ή μήπως και από την πλευρά του υπουργείου παίζεται ένα παιχνίδι διπλωματικής υπαναχώρησης από τον αρχικό σχεδιασμό, προς όφελος του ”ανοικτού διαγωνισμού;

Διότι το να ”απειλείς” κάποιον με αυτό ακριβώς που θα... ήθελε να του συμβεί, προφανώς δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.

Οπως και νά ’χει, η ”λύση” της διενέργειας ανοικτού διαγωνισμού, σίγουρα θα ευχαριστήσει την ”αγορά”, η οποία δεν έβλεπε ιδιαίτερη ”λογική” στην προτιμησιακή εκχώρηση του Τ.Τ. σε ένα ταμείο.

Ενώ αν ”χτυπηθούν” οι τράπεζες για την απόκτησή του, το θέμα αυτόματα γίνεται πολύ πιο... σέξι. Βλέπετε, ανεξάρτητα από το ποιός θα το πάρει, εκτιμάται ότι θα προκύψουν αλυσιδωτές ανακατατάξεις στον τραπεζικό χώρο.