H ρουμανική κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει τον κεφαλαιακό φόρο για κέρδη από αγοραπωλησίες μετοχών και ταυτόχρονα να καταργήσει τις προμήθειες προς την τοπική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για συναλλαγές επί μετοχών και δημόσιες εγγραφές.

Οι Ρουμάνοι κάνουν το αυτονόητο και κάτι παραπάνω. Επιδιώκουν να ενισχύσουν τη ρευστότητα της αγοράς και την ίδια στιγμή μειώνουν τις χρεώσεις της. Και δεν σταματούν εκεί. Με την προ έτους αναμόρφωση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος η επικουρική σύνταξη είναι πλέον ανταποδοτική και θα προκύπτει μέσω σειράς pension funds που τα διαχειρίζονται ασφαλιστικές εταιρίες. Ήτοι, σε μερικά χρόνια θα έχουν και αξιόλογα σε ύψος υπό διαχείριση ενεργητικού θεσμικά τοπικά κεφάλαια.

Στόχος τους προφανώς να καταστήσουν το Βουκουρέστι χρηματοοικονομικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής.

Δεν είναι τυχαίο ότι η απόφαση κατάργησης του φόρου ήρθε τη στιγμή που η Ελλάδα αποφασίζει στο χειρότερο δυνατό timing να εισαγάγει φόρο υπεραξίας. Οι Ρουμάνοι προσπαθούν να προσελκύσουν ξένους επενδυτές και καλά κάνουν. Το πρόγραμμα άλλωστε των μεγάλων μετοχοποιήσεων τώρα ξεκινά γι' αυτούς με τη RomTelecom.

Κατ' αναλογία είναι όπως η Ελλάδα το 1996 όταν αποφάσιζε την εισαγωγή του ΟΤΕ. Και επιδιώκουν να αξιοποιήσουν τέτοιες μεγάλες εισαγωγές για να διευρύνουν το βάθος της αγοράς τους.

Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Εδώ και 15 χρόνια όλες οι κυβερνήσεις ευαγγελίζονται τη μετατροπή της Ελλάδας σε χρηματοοικονομικό κέντρο της περιοχής. Οι ελληνικές τράπεζες έστω και με σχετική καθυστέρηση έχουν πλέον ισχυρή παρουσία στη ΝΑ. Ευρώπη, η Αθήνα όμως πόρρω απέχει από το να ονομαστεί χρηματοοικονομικό κέντρο.

Στο Χ.Α. δεν φιλοξενείται καμία αξιόλογη εταιρία της γειτονιάς, τα αμοιβαία κεφάλαια φθίνουν σταθερά, τα ταμεία δεν κέρδισαν τίποτε από το μπουμ της ανάπτυξης των γειτονικών οικονομιών χάρη και στις ελληνικές επενδύσεις, οι χρηματιστηριακές βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας όπως και οι υπόλοιπες εταιρίες του χρηματοοικονομικού τομέα.

Ήδη στελέχη χρηματιστηριακών μεταναστεύουν στο Βουκουρέστι για αναζήτηση καλύτερης επαγγελματικής τύχης.

Γι' αυτό, τουλάχιστον κόφτε τις μεγάλες κουβέντες. Ακόμη και η μιζέρια επιβάλλει... στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Υ.Γ.: Κάποιοι από τους φίλους αναγνώστες ίσως πουν ότι εδώ καίγεται το... πελεκούδι κι εμείς ασχολούμαστε με χρηματοοικονομικά κέντρα. Αλλά δεν είναι έτσι. Αυτοί που έχουν σύστημα και φροντίζουν ΕΓΚΑΙΡΑ πετυχαίνουν τελικά αυτό που θέλουν. Οι υπόλοιποι μένουν να κοιτάνε.