ΠΩΛΗΤΕΣ (εξ ανάγκης): Μια άκρως ενδιαφέρουσα "λεπτομέρεια" για την αναγκαστική μεταμόρφωση της Morgan Stanley και της Goldman Sachs από επενδυτικές "τράπεζες" σε κανονικές τράπεζες κατέγραψε χθες στο χρηματιστηριακό σχόλιο του euro2day.gr ο συνάδελφος Θανάσης Σταυρόπουλος γι' αυτό και μεταφέρουμε αυτούσια τα γραφόμενά του:

"Επιστρέφοντας στη Σοφοκλέους, οι τελευταίες εξελίξεις στην Goldman Sachs και στη Morgan Stanley (σ.σ. η μετατροπή σε τράπεζες) επιβάλλουν αύξηση ρευστότητας και αναδιάταξη της σχέσης ιδίων προς ξένα κεφάλαια.

Κατ' αυτόν τον τρόπο, θεωρείται αναμενόμενο να προχωρήσουν σε ρευστοποιήσεις "μοχλευμένων" θέσεων και η ρηχότητα της ελληνικής αγοράς τη φέρνει στις πρώτες θέσεις των επιλογών προς πώληση.

Τι σημαίνει αυτό με πιο απλά λόγια; Οι επενδυτικές τράπεζες έφτασαν στις μέρες μας να έχουν μόχλευση 25, 30 ή και... περισσότερες φορές τα ίδια κεφάλαιά τους, πράγμα που δεν μπορούν να κάνουν ως κανονικές τράπεζες όπου υπάρχουν δείκτες επάρκειας, εποπτικά κεφάλαια κ.λπ.

Κατά συνέπεια θα πρέπει να κλείσουν μεγάλες ανοιχτές θέσεις που έχουν και να μειώσουν τον δανεισμό τους. Κι αν κάπου είναι κερδισμένες, από αυτές τις θέσεις, τόσο το καλύτερο (γι' αυτές).

ΤΡΑΠΕΖΕΣ (ελληνικές): Είναι εντύπωσή μας ή μήπως ο ανταγωνισμός για τη συγκέντρωση καταθέσεων ολοένα και μεγαλώνει; Ακούμε ότι ακόμη και μεγάλοι παίκτες της αγοράς που ως τώρα το έπαιζαν και λίγο "υπεράνω" ως πιο "συντηρητικοί" τραπεζίτες δίνουν για μεγάλα ποσά επιτόκιο 6,4% και για διάρκειες που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι δεν περιμένουν ταχεία βελτίωση του κλίματος.

Ομοίως, σημαντικά… κίνητρα δίνονται και για δέσμευση χρημάτων με λήξη στις αρχές Γενάρη, προφανώς και για λόγους καλλωπισμού των ισολογισμών.

ΛΙΡΕΣ (χρυσές): Μήπως αρχίζει και ξυπνάει ξανά το ενδιαφέρον του Έλληνα για το μόνο προϊόν χρυσού στο οποίο έχει άμεση πρόσβαση; Πολλοί θεωρούν ότι ο χρυσός ανήκει στην ιστορία των επενδύσεων και όχι στο παρόν. Συζητήσεις επ' αυτού έχουν γίνει και με αναγνώστες της στήλης.

Εμείς επιμένουμε στην πατροπαράδοτη άποψη ότι λίγος χρυσός ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Είναι άλλωστε ακόμη και σήμερα η τοποθέτηση που βρίσκεται πιο κοντά στα προ δεκαετιών υψηλά της, χωρίς μάλιστα να ληφθεί υπ' όψιν ο πληθωρισμός που μεσολάβησε.

Υ.Γ.: Αν όλα αυτά τα χρόνια μεσουράνησαν τα "χάρτινα" προϊόντα και τα παράγωγα, με τον χρυσό στο περιθώριο, κι αν η κρίση λάβει τις διαστάσεις που πολύ φοβούνται, τι άλλο εκτός από τον χρυσό και τα συναφή προϊόντα μπορεί να αποτελέσει δικλίδα ασφαλείας;

Σημειώστε επίσης ότι στις ανερχόμενες παγκόσμιες δυνάμεις (Ασία, Μέση Ανατολή κ.λπ.) ο χρυσός έχει μεγάλη "πέραση" σε διάφορες μορφές. Κι αυτό δεν πρέπει να το υποτιμούμε…