Σε αντίθεση με τον ίδιο μήνα του 1999, ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι η άνοδος των τιμών στη διάρκεια του Αυγούστου, οφειλόταν σε... ”τρελούς” μικροεπενδυτές.

Οι μεγάλοι παίκτες ήταν εκείνοι που έφτασαν την αγορά ως τις 2300 μονάδες, ενώ με δική τους πρωτοβουλία, γύρισε προς τα κάτω.

Αυτός είναι ο ρόλος των ”ηγετών” της αγοράς. Να κάνουν σωστή διάγνωση της τάσης και των ορίων της και πιστεύοντας σε αυτή, να την αξιοποιούν. Ως εδώ καλά.

Ωστόσο, με το ρόλο του ηγέτη έρχονται και οι ”υποχρεώσεις” απέναντι στην αγορά, υποχρεώσεις που σχετίζονται με την προστασία της.

Οπότε, οι διάφοροι παράγοντες και ηγέτες (εντός και εκτός... εισαγωγικών) θα πρέπει να προσέξουν- μέσα στα όρια των δυνατοτήτων και των... αρμοδιοτήτων τους- πως θα συμπεριφερθούν κατά το αμέσως προσεχές διάστημα.

Από ένα σημείο και μετά η απότομη και διαρκής πτώση, με ελάχιστη παρουσία αγοραστών, όπως και να το κάνουμε δημιουργεί αλγηνές εντυπώσεις. Ιδιαίτερα δε όταν οι ξένες αγορές όλο αυτό το διάστημα ανεβαίνουν.

Ας μην ξεχνάμε ότι μοχλός της ανόδου- και της πτώσης που ακολούθησε- ήταν βεβαίως οι τράπεζες κι όχι κάποια περιφερειακά ”χαρτάκια”.

Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι όλα αυτά τα παρακολουθούν οι μικροεπενδυτές που μπήκαν στην αγορά μέσα στον Ιούλιο, ιδίως δε τον Αύγουστο, οι οποίοι και νοιώθουν τώρα ότι... κάηκαν. Γι αυτό κι έχει αρχίσει να επικρατεί μεγάλος εκνευρισμός στις τάξεις τους.

Σίγουρα τα διαφόρων ειδών συμφέροντα (πολλές φορές εντόνως... συγκρουόμενα) παίζουν το ρόλο τους, κι έχουν μεγάλη σημασία βραχυχρόνια. Οπως και η μεγιστοποίηση του κέρδους μέσα από την λογική ”αγόρασε φτηνά, πούλα ακριβά και ξαναγόρασε όσο το δυνατόν... φτηνότερα”

Περισσότερη σημασία όμως... μεσοχρόνια έχει η ίδια η αγορά. Και είναι σίγουρο ότι μία ακόμη συντριβή των επενδυτών που τόλμησαν να συμμετάσχουν ξανά στην αγορά, κανέναν δεν πρόκειται να εξυπηρετήσει σε βάθος χρόνου.

Στο κάτω κάτω, ακόμη και η...φάκα θέλει τυρί για να λειτουργήσει. Αν χαθεί και το τυρί, μένει πια σκέτη η φάκα...

Στην οποία ως γνωστόν δεν πιάνεται κανένας.