Η κατάσταση είχε ήδη περίεργα χαρακτηριστικά από τη συνεδρίαση της Δευτέρας, η οποία το μόνο που επέδειξε ήταν μία απότομη άνοδος στις ”αιχμές” του τραπεζικού δόρατος, με μεγάλους όγκους, παρότι στο Λονδίνο οι fund managers των κολοσσών είχαν αργία!!!

Ως απεδείχθη (χθες) επρόκειτο μάλλον για ένα εγχώριο ”τράβηγμα” των τιμών πριν το... ξεφόρτωμα.

Βλέπετε, η αγορά (τουλάχιστον όσοι σκαμπάζουν λίγο από αποτιμήσεις και δεδομένα) είχε ήδη αντιληφθεί ότι οι αποτιμήσεις στον τραπεζικό τομέα ”ξέφυγαν” από τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Eνδεικτικό, το research note της BETA AXE περί του οποίου μπορείτε να διαβάσετε στις ειδησεογραφικές σελίδες του euro2day.gr.

Ωστόσο, το πρόβλημα των αποτιμήσεων δεν είναι μόνο θεωρητικό, διότι αυτό ξεπερνιέται από μια αγορά με momentum και... ”συναίσθημα”, όπως η δική μας.

Είναι και... πρακτικό όταν κάποιοι τραπεζίτες ή βασικοί μέτοχοι τραπεζών θέλουν να δώσουν μεγάλα πακέτα στην αγορά.

Οπως έλεγε χθες γνωστός χρηματιστής, ”αν θες να δώσεις 1-2 εκατ. μετοχές σε κάποιους θεσμικούς, μπορείς να το κάνεις και σε ακριβές τιμές. Αν όμως θέλεις να δώσεις 20-30 εκατ. μετοχές, τα πράγματα... ζορίζουν όταν οι τιμές έχουν ξεφύγει από την πραγματικότητα”.

Κι όπως φαίνεται, η ώρα της επιστροφής στην πραγματικότητα (γνωστή και ως reality check στους αγγλοσάξονες) ήλθε.

Τουλάχιστον έως ότου υπάρξει αφορμή για να αναθεωρήσουμε (προς τα πάνω) τις εκτιμήσεις αποτελεσμάτων που έχουμε σήμερα υπ’ όψιν μας για τις μεγάλες τράπεζες.