Έγραφε χθες μεταξύ άλλων ο Χαμαιλέων: ”Κάποιες πηγές πάντως, τονίζουν ότι για τον κ. Σημίτη έχει έλθει η ώρα της μεγάλης ”ρήξης” κι ότι οι αντίπαλοί του ενδέχεται να βρεθούν προ ενός εξαιρετικά ”σκληρού” διλήμματος.

Ή να αποδεχτούν ακραίες αποφάσεις του ηγέτη της παράταξης ή να βρεθούν προ μιας αιφνιδιαστικής εκλογικής αναμέτρησης, την οποία ο ίδιος με τις ενέργειές του θα προκαλέσει!!!”

Και κατέληγε με ένα υστερόγραφο που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την εκτίναξη της Σοφοκλέους μόλις έγιναν γνωστά τα περί ασυμβίβαστου μεταξύ Ε.Γ. και κυβέρνησης, καθώς και η παραίτηση του κ. Λαλιώτη:

”ΥΓ: Στην περίπτωση που ληφθούν όντως ακραίες αποφάσεις, θεωρείστε πιθανό να δούμε όντως μια άλλη ”δυναμική” στην πολιτική αποκρατικοποιήσεων - μετοχοποιήσεων της κυβέρνησης”.

Πρέπει τώρα να δώσουμε το... συμπλήρωμα.

Οι πληροφορίες λοιπόν κάνουν λόγο για κινήσεις που, αν μη τι άλλο, θα δώσουν την αίσθηση ότι η κυβέρνηση ”αποκρατικοποιεί”, παρότι στην ουσία ο έλεγχος θα ανήκει και πάλι-εμμέσως πλην σαφώς- στο κράτος, μέσω τραπεζικών ομίλων, Ταμείων κ.λ.π.

Για να βρείτε ποιές περιπτώσεις αφορά το θέμα (πλην της ΕΧΑΕ, που είναι... χαρακτηριστική περίπτωση), αναζητήστε εκείνες τις εισηγμένες που έχουν... ψαχνό (μπορούν να αποφέρουν σημαντικά έσοδα για τον κρατικό κορβανά) και ταυτόχρονα με την εκχώρηση ενός σχετικά μικρού ποσοστού, μπορούν να δώσουν την αίσθηση της αποκρατικοποίησης, χάρη στην ήδη ”διευρυμένη” μετοχική τους σύνθεση.

Προφανώς, τόσο η ΔΕΗ όσο και ο ΟΠΑΠ, δεν συγκαταλέγονται στα ανωτέρω. Στις περιπτώσεις αυτές άλλωστε, υπάρχουν και άλλου τύπου ”αγκυλώσεις”.