Την ώρα που η υπόλοιπη αγορά φόραγε χθες... κράνος για να γλιτώσει από τις απανωτές κατραπακιές, μία μετοχή ανέβαινε «γερά». Η μετοχή του T.T. που έκλεισε με άνοδο 5,96%.

Αιτία ένα reverse placement (εντολή αγοράς σημαντικού πακέτου μετοχών) που ΘΑ έκανε, σύμφωνα με πληροφορίες, η Goldman Sachs και το οποίο το είχε μάθει η μισή… Ελλάδα από προχθές.

Μόνο που τελικά… δεν έγινε!

Γιατί αυτό το reverse placement κίνησε τέτοιο ενδιαφέρον;

Όπως λένε κάποιες πηγές μας, διότι ζητούσε μεγάλο πακέτο (4%) των μετοχών κι έδινε και σημαντικό premium, περίπου 7% - 8% σε σχέση με το προχθεσινό κλείσιμο, δηλαδή αγόραζε στα 9,70 - 9,75 ευρώ.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η ζήτηση αυτών των μετοχών έγινε από έναν «παίκτη» (για ελληνική τράπεζα ακούμε, αλλά και για εφοπλιστές) o οποίος ήθελε να αυξήσει το προϋπάρχον ποσοστό του (κατά τις ίδιες πληροφορίες της τάξεως του 3,5%, μπορεί και παραπάνω μαζί με τις… συνδεδεμένες), χωρίς όμως να το εμφανίσει επίσημα.

Και επέλεξε την πρακτική που τα «μεγάλα παιδιά» της αγοράς αποκαλούν warehousing, ήτοι την «αποθήκευση» προσωρινά σε κάποιον μεγάλο οίκο, όπως η Goldman.

Αυτό βέβαια δεν είναι ό,τι καλύτερο για τη διαφάνεια, σε αυτό θα συμφωνήσουμε όλοι…

Το θέμα τώρα είναι αν απλώς δεν βρέθηκε κανένας να του δώσει τις μετοχές ή αν κι ο ίδιος δεν ήθελε και... τόσο πολύ να τις πάρει.

Διότι, πράγματι, όσοι έχουν πολλές μετοχές του Τ.Τ. μάλλον θέλουν να τις κρατήσουν, πιστεύοντας ότι τα «θέλγητρά» του (μπόλικη και «φθηνή» ρευστότητα, χαμηλότοκες μικροκαταθέσεις) θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε πώλησή του σε κάποια τράπεζα.
 
Και σε σαφώς υψηλότερη τιμή. 

Μήπως υπάρχει όμως και άλλη εκδοχή;

Μήπως ήθελε απλώς και μόνο να δώσει «τάση» στη μετοχή, να δώσει, βρε αδελφέ, μια "ιδέα" στην αγορά για το πού πρέπει να είναι η τιμή, αυτός ο καλός "πελάτης" της Goldman που ήθελε τις μετοχές; 

Ώστε αν -λέμε- είναι εισηγμένος, να πετύχει κι ένα… «μασαζάκι» στη θέση του, ενόψει των αποτιμήσεων τέλους τριμήνου, στη λογιστική του κατάσταση;
 
θα το ψάξουμε λίγο περισσότερο, γιατί το θέμα έχει ενδιαφέρον και γιατί λίγο περίεργο μας φαίνεται να ξεκινήσει μια τέτοια διαδικασία χωρίς ο αγοραστής να έχει έστω κάποια ιδέα για το σε ποια τιμή -και ποιοι- θα του πουλήσουν!

Μετρημένα είναι τα... κουκιά στο Ταμιευτήριο άλλωστε. Δεν γίνεται και κανένας χαμός απο ξένους, να πηγαίνει ο ενδιαφερόμενος στα... κουτουρού!

Αν σκοπός ήταν να γίνει νταβαντούρι πάντως (σπέκουλα, που λένε), πέτυχε απολύτως.