MORGAN STANLEY: Ως το πιο ενδιαφέρον συνέδριο των τελευταίων ετών χαρακτηρίζουν τραπεζικά στελέχη τη φετινή διοργάνωση του οίκου, καθώς ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος παραμένει στην επενδυτική μόδα, παρά τη σημαντική άνοδο που έχουν καταγράψει οι μετοχές από τις αρχές του έτους.
Σ' αυτό το κλίμα, υπήρχε αυξημένη εκπροσώπηση αμερικανικών funds. Οι διοικήσεις των εγχώριων τραπεζών είδαν πλήθος διαχειριστών (σ.σ. οι παρουσιάσεις γίνονταν σε ομάδες επενδυτών), αρκετούς νέους επενδυτές και επανέλαβαν το ίδιο story (ισχυρή πιστωτική επέκταση, payout της τάξης τουλάχιστον 50% για την τρέχουσα διετία, σχέδια ενίσχυσης των μη επιτοκιακών εσόδων μέσω εξαγορών και οργανικών κινήσεων).
ALPHA BANK-MORGAN STANLEY: Περισσότερους από 70 επενδυτές είδε η διοίκηση της Alpha, εκ των οποίων το 40% εκπροσωπούσε αμερικανικά funds. Σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν υψηλότερη από κάθε άλλη φορά η συμμετοχή των long only funds, καθώς ενισχύουν θέσεις σε όλο τον τραπεζικό κλάδο της Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή, τα hedge funds μειώνουν θέσεις καταγράφοντας κέρδη. Έμπρακτο παράδειγμα η αποεπένδυση Τζον Πόλσον από την Alpha, με την προσφορά του να ματσάρεται κυρίως από long only funds.
ΨΑΛΤΗΣ-ORCEL: Εχουν χτίσει μια σχέση η οποία ξεπερνά τη συνεργασία των ομίλων των οποίων προΐστανται (UniCredit-Alpha) και δεν χάνουν ευκαιρία να το δείχνουν οι Andrea Οrcel και Βασίλης Ψάλτης.
Προχθές βράδυ, στο περιθώριο του συνεδρίου της Morgan Stanley, η ομάδα της Alpha υπό τον Βασίλη Ψάλτη προετοιμαζόταν για τις παρουσιάσεις της Πέμπτης, όταν... δέχτηκε επισκέψεις.
Ο Andrea Orcel πέρασε να χαιρετήσει την ομάδα και είχε ένα ολιγόλεπτο τετ-α-τετ με τον Ελληνα CEO.
ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ: Το πρωί της Δευτέρας επέλεξαν, αρχικά, να γίνει η τελευταία συνεδρίαση της Eπιτροπής για να «καταθέσει» ο Χρήστος Τριαντόπουλος. Την ίδια ώρα, δηλαδή, που μπροστά στη Βουλή θα διεξάγεται η μαθητική παρέλαση για την 25η Μαρτίου.
Κάντε το εικόνα και… ήχο: Μέσα θα μιλούν για Τέμπη-μπάζωμα και έξω θα άδουν «των εχθρών τα φουσάτα περάσαν». Ε, το ξανασκέφτηκαν και, για ευνόητους λόγους, αποφάσισαν να μετατεθεί η εν λόγω συνεδρίαση για την Παρασκευή 28 Μαρτίου.
Χωρίς έξωθεν εμβατήρια.
ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Η τακτική του Μαξίμου να «αναθεωρεί» ατύπως τα άρθρα του Συντάγματος που θα θέσει προς (κανονική) αναθεώρηση σχολιάζεται έντονα τις τελευταίες ημέρες, ακόμα και από τη «γαλάζια» πλευρά.
Την αρχή την έκανε με το Αρθρο 16 για τα πανεπιστήμια: αντί να περιμένει την αναθεώρησή του, προχώρησε πέρυσι στον γνωστό νόμο περί έλευσης παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στη χώρα μας, κάνοντας έτσι το πρώτο -και σημαντικό- βήμα.
Κάτι ανάλογο επιχειρεί τώρα με το Αρθρο 86 για την ευθύνη των πολιτικών προσώπων: με τη γνωστή, αμφισβητούμενη επιλογή, «στέλνει» τον πρώην υφυπουργό Χρήστο Τριαντόπουλο απευθείας σε Δικαστικό Συμβούλιο ώστε να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν λόγοι παραπομπής του στο Ειδικό Δικαστήριο, παρακάμπτοντας την Προανακριτική Επιτροπή.
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΙΙ: Συνταγματολόγοι και δικηγόροι υποστηρίζουν ότι η εν λόγω επιχείρηση δεν θα τελεσφορήσει, διότι παραβλέπονται σημαντικές «επιταγές» του Αρθρου 86: όπως ότι για να υπάρξει ή όχι παραπομπή, απαιτείται πόρισμα της Προανακριτικής. Τι πόρισμα μπορεί να συνταχθεί χωρίς να προηγηθεί η οριζόμενη διαδικασία για κατάθεση μαρτύρων και παρουσίαση στοιχείων;
Επίσης: Πώς γίνεται να καταθέσει ο κ. Τριαντόπουλος τη Δευτέρα, αφού οι ύποπτοι καταθέτουν μετά τις καταθέσεις των μαρτύρων και όχι πριν;
Όπως μαθαίνουμε, αυτό το τελευταίο έχει προκαλέσει πονοκέφαλο στην κυβερνητική πλευρά, η οποία (λέγεται ότι) αρχικά είχε σκεφτεί να μην υπάρξει καν κατάθεση του πρώην υφυπουργού. Έλα όμως που κρίνεται απαραίτητη.
Μια ιδέα μάλιστα που έπεσε χθες, να καταθέσει ο κ. Τριαντόπουλος ως μάρτυρας, προσέκρουσε στη λογική: αφού είναι «κατηγορούμενος», πώς θα μιλήσει ως μάρτυρας;
ΤΡΙΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κι επειδή οι κυβερνητικοί επαναλαμβάνουν μονότονα τα περί «γενναιότητας» του πρώην υφυπουργού, που ζήτησε να παραπεμφθεί στο Δικαστικό Συμβούλιο παρακάμπτοντας... τη βάσανο της Προανακριτικής, ο αντίλογος είναι ισχυρός: Γιατί δεν επέδειξε αυτή τη «γενναιότητα» αμέσως μόλις τέθηκε θέμα Προανακριτικής; Γιατί δεν είπε «ναι στην Προανακριτική, αφού την επιβάλλει το Σύνταγμα, αλλά εγώ θα ζητήσω να πάω αμέσως στους δικαστές;».
Η απάντηση των συνομιλητών από την αντιπολίτευση είναι κοινή και κοφτή: «για να μας πιάσουν στον ύπνο, κι εκείνος και το Μαξίμου».
Τουλάχιστον είναι ειλικρινείς οι συνομιλητές μας.
Υ.Γ. Ειδικά για το ΠΑΣΟΚ, πάντως, είναι πρόβλημα το ότι ο έγκριτος συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, τον οποίο είχε προτείνει στο παρελθόν για την Προεδρία της Δημοκρατίας, θεωρεί απολύτως συνταγματική και συμφέρουσα τη διαδικασία που προωθεί η Νέα Δημοκρατία.
ΤΟΥΡΚΙΑ: Χρηματοδότρια αλλά και βασική ευνοημένη από το σχέδιο δημιουργίας μεγάλης οδικής και σιδηροδρομικής σύνδεσης της Ασίας με την Ευρώπη, μέσω Ιράκ, εμφανίζεται η γειτονική μας χώρα. Πρόκειται για project ύψους 17 δισ. δολαρίων, το οποίο αποσκοπεί να συντομεύσει τη διαδρομή Ασία-Ευρώπη σε σχέση με τη διώρυγα του Σουέζ και θα καταλήγει στην Τουρκία.
Εάν συμβεί κάτι τέτοιο (διότι υπάρχουν αρκετά προβλήματα, κυρίως λόγω του ταραγμένου γεωπολιτικού τοπίου στην περιοχή), τότε θα υπάρξουν επιπτώσεις οικονομικές και γεωπολιτικές για τα ελληνικά λιμάνια, με επίκεντρο τον Πειραιά.
Το έργο (που, εκτός της Τουρκίας, φέρεται να έχει τη στήριξη του Κατάρ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων) δείχνει ανταγωνιστικό και προς το επίσης μεγάλο Project IMEC, που φιλοδοξεί να συνδέσει την Ινδία με τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, μέσω Ντουμπάι, Σαουδικής Αραβίας, Ισραήλ και Ελλάδας, έχοντας και τη στήριξη των ΗΠΑ.
Πολλά θα κριθούν στο γεωπολιτικό πεδίο, το έργο, όμως, που θα μειώνει τον χρόνο αλλά και το κόστος διακίνησης των εμπορευμάτων έχει ένα πρώτο πλεονέκτημα.
ΕΠΙΤΟΚΙΑ: Κάποιοι… ψαγμένοι έχουν αρχίσει εδώ και κάποιο διάστημα να σιγοψιθυρίζουν ότι μάλλον αυτός ο κύκλος μείωσης επιτοκίων από την ΕΚΤ έχει φτάσει στο τέλος του.
Χθες όμως η Κριστίν Λαγκάρντ το άφησε να διαφανεί πιο καθαρά, λέγοντας (διπλωματικά) ότι δεν μπορεί να αναλάβει σταθερές δεσμεύσεις για την πορεία των επιτοκίων, εξαιτίας των αβέβαιων συνθηκών. Παρότι επικαλέστηκε κυρίως το εμπόριο (εννοώντας τον κυοφορούμενο πόλεμο δασμών με τις ΗΠΑ), υπάρχει κι άλλος βαθύτερος λόγος, προς το παρόν… ανομολόγητος.
Η Γερμανία, μακράν η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, έλυσε όλα τα... φρένα και ετοιμάζεται για πρωτοφανές μπαράζ δαπανών, στην άμυνα και τις υποδομές, ύψους έως και ενός τρισ. ευρώ. Όμως, αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ότι, με βάση τον γνωστό κανόνα του Τέιλορ, τα επιτόκια της ΕΚΤ είναι ήδη χαμηλότερα από το σημείο θετικής ισορροπίας της γερμανικής οικονομίας.
Με δεδομένο λοιπόν ότι η μόνη μεγάλη οικονομία της Ευρώπης που μπορεί να δανειστεί πλουσιοπάροχα για να κάνει τεράστιες αμυντικές και λοιπές δαπάνες είναι η γερμανική, και ότι οι δαπάνες αυτές αναπόφευκτα θα δημιουργήσουν πληθωριστικές πιέσεις, προκύπτει πρόβλημα με περαιτέρω μειώσεις επιτοκίων.
Ιδίως αφού οι Γερμανοί έχουν σχεδόν παθολογική φοβία με τον πληθωρισμό, από την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού», πάντως, αν επαληθευτούν αυτά, τουλάχιστον για τους μετόχους των ελληνικών τραπεζών, καθώς μεγάλο μέρος από τα κέρδη τους στηρίζεται στο Net Interest Margin.