ΣΥΡΙΖΑ: Σας είχαμε προϊδεάσει από χθες ότι πέφτει κλαυθμός και οδυρμός για το σερί εκλογικών αποτυχιών και την (εκ των υστέρων) διαπίστωση ότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια είχαν πέσει σε πολιτικό λήθαργο, χωρίς μηχανισμούς στην κοινωνία, με αποτέλεσμα να μην αντιληφθούν τις αλλαγές.
Το πρώτο μεγάλο θέμα είναι αν ο Αλέξης Τσίπρας θα μείνει ή «θα φύγει... μένοντας» στο πλαίσιο ενός τύπου δυαρχίας, όπως δημόσια ήδη πρότεινε ο «ομπρελικός» Δημήτρης Βίτσας.
Κάποιοι «παίζουν» από τώρα: η Εφη Αχτσιόγλου (σε συνεννόηση με Τσίπρα) ενώ από κοντά λέγεται ότι έρχεται και ο Διονύσης Τεμπονέρας (επίσης σε συνεννόηση με Τσίπρα), παρότι ο κ. Βίτσας μάλλον είχε στον νου του τον Ευκλείδη Τσακαλώτο όταν μίλησε.
Οι πιο στενοί «προεδρικοί» πάντως απορρίπτουν μετά βδελυγμίας αυτό το σενάριο. Ούτε συζήτηση, λένε. Ίδωμεν.
Οι εκ των έσω επικριτές του Τσίπρα υποστηρίζουν ότι έπαψε να έχει ευρύτερη απήχηση από το κόμμα, ότι μάζεψε «τη σάρα και τη μάρα» στα ψηφοδέλτια (με πρώτο υποθέτουμε τον… Αντώναρο) κι ότι έχασε την επαφή με την κοινωνία, ενώ κατηγορούν μέρος της ηγετικής του ομάδας για «ιδιοτέλεια».
Ωστόσο οι περισσότεροι, ό,τι κι αν λένε, δείχνουν να πιστεύουν ότι άνευ Αλέξη, ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να επιστρέψει σε εποχές (και εκλογικά ποσοστά) Συνασπισμού.
ΣΥΡΙΖΑ ΙΙ: Το δεύτερο ζήτημα που φαίνεται να προβληματίζει (κι εξαρτάται εν μέρει από την έκβαση του πρώτου) έχει να κάνει με το δίλημμα αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει την άμεση σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ, κλείνοντας προς το κέντρο (απ’ όπου έχασε πολλούς ψηφοφόρους) ή θα γύρει προς τα αριστερά, κόντρα σε ΚΚΕ, Πλεύση και ΜέΡΑ 25 (απ’ όπου επίσης έχασε ψηφοφόρους). Η αλήθεια είναι ότι στη δεύτερη προεκλογική περίοδο, και ως τώρα, μάλλον προς τα αριστερά κινείται το «κλίμα» αντιπολίτευσης που ασκείται.
Τα στελέχη πάντως που αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας είναι στρατηγικά υπέρ της πρώτης άποψης. Τη δεύτερη την καλοβλέπουν οι πιο «σκληροί» αριστεροί, που δεν πολυενδιαφέρονται για το αν το κόμμα θα μπορεί να διεκδικήσει εξουσία έστω και μετά από τέσσερα χρόνια.
Μη γελιόμαστε όμως. Την πρωτοβουλία των κινήσεων την έχει ο ίδιος ο Τσίπρας. Το θέμα εντέλει είναι αν θα θελήσει ο ίδιος (και με ποιους) να πάρει το βάρος μιας τεράστιας προσπάθειας για να ξαναστήσει -υπό πίεση- με πιο σωστά υλικά το κόμμα του. Κάτι που θα μπορούσε να είχε κάνει πιο άνετα και χωρίς πίεση τα προηγούμενα 4 χρόνια.
Βασική προϋπόθεση όμως θα είναι να «επανεφεύρει» πολιτικά και τον εαυτό του, μη αρκούμενος στα γνωστά επικοινωνιακά χαρίσματα και τις καλές... ατάκες. Διότι «ο Μητσοτάκης με το εκλαϊκευμένο τεχνοκρατικό προφίλ και τον αέρα του μάνατζερ παίζει σε πολλούς χώρους χωρίς αντίπαλο», λένε κάποιοι, όχι έξω αλλά μέσα από το κόμμα.
Και δεν έχουν άδικο.
ΠΕΙΡΑΙΩΣ Ι: Μια ανάσα βρίσκεται η τράπεζα από τη νέα έκδοση ομολόγου senior preferred. Πληροφορούμαστε ότι είναι όλα έτοιμα για την έκδοση και το ύψος θα κινηθεί (σ.σ. ως συνήθως) από 300 εκατ. ευρώ έως 400 εκατ. ευρώ. Όσο καλύτερο το επιτόκιο τόσο περισσότερα τα κεφάλαια που θα αντληθούν.
Η είδηση της έκδοσης θα σκάσει από μέρα σε μέρα. Σημειώνεται ότι πρόκειται για έκδοση στο πλαίσιο της απαιτήσεων MREL.
ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΙΙ: Στην παρουσία πολλών μετόχων από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού απέδωσε τη διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης απογευματινές ώρες ο πρόεδρος της τράπεζας, Γ. Χαντζηνικολάου, απαντώντας στην γκρίνια ενός μετόχου ο οποίος εμφανίστηκε «παραπονούμενος» τόσο για το θέμα του μερίσματος, τα stock options σε στελέχη του ομίλου, όσο και το ότι γράφει ζημιές από την επένδυσή του στην τράπεζα.
Επ’ αυτών έσπευσε να τοποθετηθεί ο Χρ. Μεγάλου, επισημαίνοντας ότι το πρόγραμμα stock options εναρμονίζει τα συμφέροντα των μετόχων με τα στελέχη. Σε ό,τι αφορά το μέρισμα τόνισε ότι «δουλεύουμε προς την κατεύθυνση να πάρουν μέρισμα οι μέτοχοι από τα κέρδη του 2023, το 2024. Κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν και η έγκριση υπόκειται στις εποπτικές αρχές», τόνισε ο Χρ. Μεγάλου.
Ο CEO της τράπεζας έσπευσε να τονίσει ότι ο ίδιος έχει κρατήσει τις μετοχές του και θεωρεί ότι το 2023 «θα είναι μια εξαιρετική χρονιά».
Κλείνοντας το θέμα ο πρόεδρος της τράπεζας Γ. Χαντζηνικολάου ασπάστηκε την αισιοδοξία: «κ. μέτοχε, οι καλύτερες ημέρες είναι μπροστά μας».
LAVIPHARM: Με ταχύτητα αστραπής μάζεψε και με το παραπάνω τη χασούρα της Δευτέρας η μετοχή. Υποκύπτοντας στο γενικότερο κύμα ρευστοποιήσεων στην πρώτη μετεκλογική συνεδρίαση ο τίτλος έχασε 6,8%, κλείνοντας στα 0,576 ευρώ. Χθες ωστόσο αντέδρασε και με άνοδο 8,33% κινήθηκε στα 0,624 ευρώ.
Και αυτό με την ευρύτερη αγορά «παγωμένη».
ΑLPHA BANK: «Συνήθεια» έγινε στις τελευταίες συνεδριάσεις να κυριαρχεί ο τίτλος σε επίπεδο συναλλαγών, αποσπώντας περίπου το ένα στα τέσσερα ευρώ του τζίρου. Επαναλήφθηκε χθες, οπότε άλλαξαν χέρια τίτλοι της τράπεζας αξίας 26,2 εκατ. ευρώ σε σύνολο 97 εκατ. για το Χρηματιστήριο.
Πώς μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν μόνο ένα πακέτο για 8,9 εκατομμύρια κομμάτια είχε αξία 13 εκατ. ευρώ;
ΥΓ: Μέρος της αγοράς περιμένει στο βάθος χρηματιστηριακές ανακοινώσεις μεταβολής ποσοστών. Δεν μας προκύπτει, αλλά το ακούμε. Το σίγουρο είναι ότι οι υψηλές συναλλαγές γίνονται πάνω-κάτω στις ίδιες τιμές, κάτι που παραπέμπει σε «διανομή».
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Με μικρές κινήσεις η διοίκηση προσπαθεί να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά σε ό,τι αφορά τα δομικά χαρακτηριστικά του προσωπικού. Εδώ και δύο χρόνια έχει κινηθεί για να προσελκύσει νέους με πανεπιστημιακές περγαμηνές και γνώσεις σε τεχνολογία και νέα χρηματοπιστωτικά προϊόντα.
Στόχος η αλλαγή του μείγματος καθώς οι παλαιότεροι είναι δύσκολο να ενσωματώσουν πολλές φρέσκες ιδέες.