Προεκλογικά είχαν κυκλοφορήσει μεγαλόπνοα σχέδια για πλήρη ανατροπή του μοντέλου υλοποίησης των έργων τεχνολογίας στο δημόσιο, ώστε να μην επαναληφθούν οι αμαρτίες του παρελθόντος, με τις τεράστιες καθυστερήσεις, τις ακυρώσεις διαγωνισμών και την απαξίωση του εξοπλισμού σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από την εγκατάστασή του.
Είχε ακουστεί πως θα υπάρξουν κάποια μεγάλα οριζόντια έργα είτε με Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είτε με αντίστοιχα μοντέλα στα οποία οι ανάδοχοι δεν θα εγκαταστήσουν απλώς τον τεχνολογικό εξοπλισμό αλλά θα τον λειτουργούν για μακρύ χρονικό διάστημα, με βάση ποιοτικά κριτήρια.
Προς το παρόν, όμως, βγαίνουν έργα, όπως προ ημερών το σύστημα διαχείρισης ανθρωπίνου δυναμικού στο δημόσιο, με το γνωστό παραδοσιακό μοντέλο. Ο ανάδοχος θα εγκαταστήσει το σύστημα και θα το συντηρεί μόνο για μικρό χρονικό διάστημα. Ούτε ΣΔΙΤ, ούτε πολυετείς συμβάσεις συντήρησης, ούτε τίποτα.
Ακούγεται πως στην κυβέρνηση δεν έχει ακόμα υπάρξει ταύτιση μεταξύ της πολιτικής επιδίωξης και των δυνατοτήτων του κρατικού μηχανισμού…