Προνομιούχες μετοχές, που καρπώνονται ετησίως υψηλό τοκομερίδιο, συμβάσεις παροχής υπηρεσιών με σταθερές προμήθειες και άλλα ήσσονος σημασία μέσα μετέρχονται πολυεθνικές εταιρείες, προκειμένου να λάβουν από εν Ελλάδι θυγατρικές τους όσο το δυνατόν μεγαλύτερες και αφορολόγητες αποδόσεις.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, ευρωπαϊκού ομίλου, που διαθέτει στη χώρα μας ισχυρή παρουσία στο λιανεμπόριο. Από το 2012 ο ευρωπαϊκός όμιλος αποφάσισε, ως μοναδικός μέτοχος της εν Ελλάδι θυγατρικής, να εκδώσει η τελευταία προνομιούχες μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου. Εκδόθηκαν, έτσι, 100 εκατ. προνομιούχες μετοχές, με ετήσιο επιτόκιο, που ισούται με euribor 12μήνου πλέον 793 μονάδες.
Η διάρκειά τους ορίστηκε σε 10 έτη, με δυνατότητα παράτασης για μια ακόμη 10ετία, ενώ στη λήξη της περιόδου μετατρέπονται αυτόματα σε κοινές μετοχές. Μπορεί το 2012, το παραπάνω επιτόκιο να φάνταζε λογικό καθώς υπήρχε μεγάλη αβεβαιότητα, ως προς την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας και ενδοιασμοί για το αν η Ελλάδα θα παρέμενε μέλος της Ευρωζώνης. Ακόμη και τότε, όμως, η εν Ελλάδι θυγατρική του ευρωπαϊκού ομίλου θα μπορούσε να δανειστεί, χάρη στον ισχυρό ισολογισμό της, με χαμηλότερο επιτόκιο από ελληνικές ή ξένες τράπεζες.
Προφανώς το «αλμυρό» τοκομερίδιο διευκολύνει τον απόλυτο μέτοχο της εν Ελλάδι «χρυσοτόκου όρνιθος» να εισπράττει ως δανειστής ένα μέρος της απόδοσης, χωρίς να κάνει …συνεταίρο το Ελληνικό Δημόσιο.
Αντίστοιχες πρακτικές τυγχάνουν μεγαλύτερης χρήσης από πολυεθνικές και funds τα τελευταία χρόνια. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να δυσχεράνει τη χρήση παρόμοιων νομότυπων πρακτικών, διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα και τυχόν δικαιώματα μετόχων μειοψηφίας...