Στο υπό διαβούλευση φορολογικό νομοσχέδιο υπάρχει διάταξη (άρθρο 10), με την οποία διευκρινίζεται ο τρόπος φορολόγησης επιχειρήσεων, όταν προκύπτει ωφέλεια από -μερική- διαγραφή χρεών.
Η διάταξη διευκρινίζει ότι η ωφέλεια από «κουρέματα» αποτελεί εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και όχι δωρεά. Επομένως φορολογείται με τους ισχύοντες συντελεστές και όχι με τις διατάξεις περί φορολογίας δωρεών. Από αυτό εξαιρούνται οι διαγραφές χρέους, που επικυρώνονται με δικαστική απόφαση.
Πρακτικά, αν δεν επέλθουν αλλαγές, το σχετικό άρθρο δεν αλλάζει πολλά σε σχέση με τα ισχύοντα. Η μικρή αλλαγή συνίσταται στο ότι θα φορολογείται και το αποτέλεσμα από διαγραφές που επιτυγχάνονται, μέσω εξωδικαστικού συμβιβασμού. Εξέλιξη, όμως, που αφορά σε μικρό αριθμό επιχειρήσεων, λόγω της περιορισμένης ως τώρα χρήσης της ρύθμισης.
Η αγορά θεωρεί ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να ήταν πιο «γενναιόδωρη», λειτουργώντας υποβοηθητικά στην προσπάθεια για διάσωση υπερχρεωμένων, πλην όμως βιώσιμων επιχειρήσεων. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να φορολογείται το όφελος από τη διαγραφή χρέους, αλλά με ειδικό συντελεστή (όπως φορολογούνται τα κέρδη από υπεραξία σε ευρωπαικές χώρες), ώστε να μειώνεται το αναγκαίο κεφάλαιο κίνησης για την επανεκκίνησή τους.
Ίσως δοθεί δεύτερη ευκαιρία κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης και ψήφισης…