”Aπό την προηγούμενη εβδομάδα, τόσο με ίδια μέσα όσο και σε συνεργασία με άλλους παράγοντες, διοχετεύσαμε ρευστότητα στην αγορά με στόχο να διαφυλάξουμε την ομαλότητα, περιορίζοντας τον συστηματικό κίνδυνο”.

Η δήλωση αυτή δεν προέρχεται όπως ίσως θα νομίσατε από τον επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας ή έστω από τον ομόλογο του της εσχάτως σκληρά δοκιμαζόμενης Γερμανίας, για τον οποίο η διάκριση μεταξύ του συστημικού και του… συστηματικού κινδύνου θα ήταν άλλωστε προφανής.

Τουναντίον, πρόκειται για δήλωση του κ. Ιωάννη (John) Μαρκόπουλου τέως βασικού μετόχου της Σίγμα Χρηματιστηριακής, και νυν προέδρου και μεγαλομετόχου της Proton Επενδυτικής Τράπεζας, ενός εκ των πολλών νέων τραπεζικών ”σχημάτων” που κινούνται σήμερα στην περιφέρεια της ελληνικής τραπεζικής αγοράς.

Εν τούτοις, ο κ. Μαρκόπουλος προφανώς θεωρεί εαυτόν ως ένα από τους ισχυρούς παράγοντες του τόπου, ενδεχομένως και ως… ”θεσμό” της τοπικής μας αγοράς, ο οποίος ως εκ της θέσεως (αλλά και της… ισχύος) του, δικαιούται- ενδεχομένως δε και να… υποχρεούται- να επιστρατεύει ”ίδια μέσα” (δικά του ή των χρηματοοικονομικών εταιριών, των οποίων ”προίσταται”;) με σκοπό να διαφυλάξει την…ομαλότητά της, σε συντονισμό με κάποιους άλλους (αντιστοίχου… βεληνεκούς;) παράγοντες.

Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανές και το επόμενο στάδιο. Ενεργώντας ως spokesman της ελληνικής χρηματοοικονομικής κοινότητας ο κ. Μαρκόπουλος δεν έχει παρά να αναλάβει την πρωτοβουλία σύγκλισης μιας ευρύτερης ”στρογγυλής τράπεζας”, προκειμένου να προστατευθεί η ομαλότης και... διεθνώς.

Υ.Γ1: Η διοργάνωση μιας ”προσπάθειας παρέμβασης” λένε κάποιες κακές γλώσσες έχει αρκετά κοινά σημεία με το κοινώς λεγόμενο trading. Ήτοι, δεν προϋποθέτει πίστη στην ”ορθότητα” των τιμών (αποτιμήσεων) αγοράς κάποιων θέσεων, αλλά την εκμετάλλευση κάποιων πρόσκαιρων ”τεχνικών” συνθηκών και την προμελετημένη ρευστοποίηση αυτών των θέσεων, σε ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα .

Μήπως η επαν-εμφάνιση του…σωτήρος αποσκοπεί στην εκ των προτέρων αιτιολόγηση ενός σαφώς λιγότερο… ”αλτρουιστικού” σχεδίου;

Απολύτως θεμιτή και ”έξυπνη” μια τέτοια τακτική, αλλά όχι και να περιβάλλεται με τον ”μανδύα” της … ”κοινωνικής παρέμβασης”!!!

Υ.Γ 2: Kανένα απολύτως σχόλιο δεν επιδέχεται η σύντομη αναφορά του παράγοντος στο θέμα των παραγώγων και της υποτιμητικής κερδοσκοπίας. Η οποία, υποθέτουμε, αποτελεί θέμα προς συζήτηση μόνον αφής στιγμής η αγορά έπεσε κάτω από τις… 1800 μονάδες.

Ως τότε ήταν προφανώς… εξυγιαντική.