Με δυσκολίες προχωράει ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ. Δεν είναι μόνο οι -εντεινόμενες- αντιδράσεις των εργαζομένων στην ιδιωτικοποίηση, οι οποίες κυρίως εστιάζονται στο ότι οι δυο εταιρίες που έχουν προκριθεί είναι μεν πολύ μεγάλες, παγκόσμιας εμβέλειας και κύρους, αλλά.... traders και όχι παραγωγοί πετρελαίου.
Εντονος προβληματισμός υπάρχει και στα επιτελεία των Vitol και Glencore για την παραμονή του Δημοσίου στο Μετοχικό Κεφάλαιο της εταιρίας με ποσοστό 15%. Ενώ η παραμονή της οικογένειας Λάτση με 15% δεν τους δημιουργεί κανένα πρόβλημα, η παρουσία του Δημοσίου δημιουργεί τον κίνδυνο το νέο ιδιωτικό management να βρεθεί κατηγορούμενο για... απιστία και να αντιμετωπίσει τον περίφημο νόμο 1608 του... 1950!
Όπως λένε στην αγορά στον παγκόσμιο χώρο των εμπορευμάτων, οι κινήσεις και οι αποφάσεις του management είναι καθημερινές και όχι βεβαίως πάντα επιτυχημένες ή κερδοφόρες. Με μια μόνο κίνηση (π.χ. προμήθεια ενός ακριβού -σε σχέση με την αγορά- φορτίου αργού πετρελαίου) τα ΕΛ.ΠΕ. μπορεί να χάσουν εκατομμύρια ευρώ, γεγονός όχι ασύνηθες για αυτού του μεγέθους τις εταιρείες.
Σε αυτή την περίπτωση όμως, με μια απλή καταγγελία από ανταγωνιστές ή οποιονδήποτε, για πρόκληση ζημιάς στην περιουσία του Δημοσίου (ως μέτοχου των ΕΛΠΕ με ποσοστό 15%), ενεργοποιείται άμεσα ο νόμος 1608/50 που προβλέπει ακόμα και ισόβια όταν τα ποσά είναι τόσο μεγάλα!
Τον παμπάλαιο αυτό νόμο και όλο το Ποινικό Κώδικα έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να τον εκσυγχρονίσει σύμφωνα με ευρωπαϊκά δεδομένα, άλλωστε είναι είναι και μνημονιακή υποχρέωση.
Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές και καθυστερήσεις το νέο ποινικό κώδικα (που εκτός των άλλων είναι έτοιμος από καιρό) ο Υπουργός Δικαιοσύνης υποσχέθηκε να βγάλει το νέο νομικό πλαίσιο σε Δημόσια Διαβούλευση τον Αύγουστο και να το φέρει στη Βουλή τον Σεπτέμβριο.
Για να δούμε αν ο κ. Κοντόνης θα αυτοδιαψευστεί για μια ακόμα φορά και βεβαίως αν θα προλάβει την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ...