Αν, όπως λένε, τα νοικοκυριά της χώρας «έφαγαν από τα έτοιμα» κάτι παραπάνω από οκτώ δισ. ευρώ το 2017 για να καταναλώσουν, αυτό σημαίνει πως από το 2012 μέχρι σήμερα θα «έχουν φάει» γύρω ή και πάνω από τα 25-30 δισ. ευρώ.
Και αυτό γιατί, σε αντίθεση με το παρελθόν, δεν μπόρεσαν να δανειστούν από τις τράπεζες (από το τέλος του 2010 έως και σήμερα, η πιστωτική επέκταση προς τα νοικοκυριά βαίνει συνεχώς μειούμενη).
Αν τώρα έχουν «φαγωθεί» 30 δισ. ευρώ την τελευταία εξαετία, αυτό σημαίνει πως σε μεγάλο ποσοστό συμπολιτών μας οι αποταμιεύσεις τους εξαντλήθηκαν πλήρως και πως σε πολλούς άλλους μειώθηκαν κατακόρυφα, με ό,τι αυτό σημαίνει για την καταναλωτική τους συμπεριφορά.
Παρ' όλα αυτά -και παρά το γεγονός ότι το ΑΕΠ παρέμεινε περίπου στάσιμο κατά την τελευταία τετραετία και οι φόροι αυξήθηκαν-, η ιδιωτική κατανάλωση δεν λέει να πέσει από το 2014 και μετά (-2,6% το 2013, +0,6% το 2014, -0,5% το 2015, 0% το 2016, +0,1% το 2017), ενώ φέτος εμφανίζει και περιορισμένη άνοδο.
Πώς εξηγείται αυτό το παράδοξο;
ΥΓ: Άραγε, όταν συγκρίνεται το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών με την καταναλωτική δαπάνη, αφαιρούνται από την τελευταία οι αγορές των -ολοένα και περισσότερων κατά τα τελευταία χρόνια- ξένων τουριστών;