ΧΑΪΔΕΜΕΝΟΣ: Στο «πίσω μέρος» του μυαλού της διοίκησης της εισηγμένης εταιρείας είναι η σε βάθος χρόνου μεταφορά των σημερινών δραστηριοτήτων του Αλίμου στο Κορωπί, προκειμένου να εκμεταλλευθεί το ακίνητο του Αλίμου.
Το τελευταίο βρίσκεται πολύ κοντά στη στάση του μετρό και αναμφίβολα θα ωφεληθεί σημαντικά σε περίπτωση που «τρέξει» το project του Ελληνικού.
Ως «επενδυτικό ακίνητο» χαρακτηρίζεται επίσης και το ακίνητο που διαθέτει η εισηγμένη στην Κερατέα.
ΙΑΣΩ: Από τη μια πλευρά, η διοίκηση της εισηγμένης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο διεκδίκησης του Ερρίκος Ντυνάν, από την άλλη, δεν θα έλεγε όχι στην προσέλκυση στρατηγικών επενδυτών σε ΙΑΣΩ Θεσσαλίας και Φιλοκτήτης.
Πάντως, οι αναχρηματοδοτήσεις δανείων της μητρικής και του ΙΑΣΩ Θεσσαλίας, σε συνδυασμό με την πώληση του IASO General βελτιώνουν δραστικά τη ρευστότητα του Ομίλου και περικόπτουν το μέσο επιτόκιο δανεισμού.
ΙNTERWOOD: Σε αντίθεση με τις περισσότερες εταιρείες του κλάδου της ξυλείας, η Interwood-Ξυλεμπορία έχει καταφέρει να σταθεί όρθια κατά τη διάρκεια της κρίσης, διατηρώντας υγιή χρηματοοικονομική διάρθρωση και αυξάνοντας τον κύκλο εργασιών της κατά την τελευταία τριετία (από 26 εκατ. το 2014 σε 27,8 εκατ. πέρυσι).
Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με άνοδο πωλήσεων, εξέλιξη που αποδίδεται στην αύξηση μεριδίων αγοράς, καθώς η εισηγμένη έχει διευρύνει την προσφερόμενη προϊοντική της γκάμα (μεταξύ άλλων, έχει εστιάσει στη ζήτηση του ανερχόμενου τουριστικού-ξενοδοχειακού τομέα).
«Μετά από μια πολύ μεγάλη πτώση της εγχώριας ζήτησης κατά την περίοδο της κρίσης, πιστεύουμε σε κάποια μελλοντική ανάπτυξη της αγοράς και οι ενδείξεις είναι θετικές» δηλώνουν κύκλοι προσκείμενοι στην εισηγμένη εταιρεία.
ΥΓ: Στα 3,3 εκατ. ευρώ η τρέχουσα χρηματιστηριακή αξία της εισηγμένης (κοινών και προνομιούχων τίτλων), στα 11,86 εκατ. η καθαρή της θέση την 31η Δεκεμβρίου 2017, πολύ χαμηλή η εμπορευσιμότητα στο ταμπλό του ΧΑ.
ΚYΠΡΟΣ: Θέλοντας και μη, το κυπριακό δημόσιο καλείται άμεσα να δημιουργήσει μια «κακή τράπεζα» προκειμένου να διαχειριστεί τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, ύψους έξι περίπου δισ. ευρώ, που «θα του μείνουν στο χέρι» μετά τη δρομολογούμενη «πώληση» της «καλής» Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας στο Συγκρότημα της Ελληνικής.
Το πρώτο πράγμα που εύκολα διαπιστώνει κάποιος είναι πως η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε πλήρως από τις εξελίξεις, καθώς μέχρι και προ τριών μηνών είχε πολύ διαφορετικούς σχεδιασμούς πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα (βλέπε «Πρόγραμμα Εστία», που θα μάζευε στεγαστικά δάνεια ευπαθών κοινωνικών ομάδων από όλο το τραπεζικό σύστημα»).
Σε κάθε περίπτωση, η κυπριακή κυβέρνηση σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται μπροστά στην ανάγκη να δημιουργήσει μια «κακή τράπεζα», η οποία θα είναι δομημένη έτσι ώστε:
Πρώτον, παρά το ότι θα ανήκει στο δημόσιο, να λειτουργεί με βάση τεχνοκρατικά κριτήρια, μακριά από πολιτικές και κομματικές παρεμβάσεις.
Δεύτερον, να εισπράξει όσο το δυνατόν περισσότερα ποσά, κυνηγώντας τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές» και δίνοντας κίνητρα εξόφλησης-διακανονισμών στους υπόλοιπους δανειολήπτες.
Και όλα αυτά, έχοντας λάβει την έγκριση τόσο των ευρωπαϊκών αρχών όσο και της Βουλής, όπου η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν διαθέτει τη δεδηλωμένη.
Η λύση της εξίσωσης δεν είναι εύκολη και το ερώτημα που τίθεται είναι το γιατί η κρατικά ελεγχόμενη «κακή τράπεζα» θα τα καταφέρει καλύτερα στη διαχείριση των κόκκινων δανείων απ’ ό,τι η διοίκηση της ΣΚΤ κατά τα τελευταία χρόνια…
ΥΓ: Δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν πως χρειάζονται αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.