Για να ξεφύγουμε λίγο από τα κουτσομπολιά των ημερών σε σχέση με όσα συμβαίνουν στον μεγαλύτερο κατασκευαστικό όμιλο της χώρας, την Ελλάκτωρ, ας επικεντρωθούμε στην ουσία της παρέμβασης που έκανε χθες η πλευρά των Αναστ. και Δημ. Καλλιτσάντση. Προτείνουν αλλαγή σχεδόν ολόκληρου του διοικητικού συμβουλίου της Ελλάκτωρ, με σταδιακό διαχωρισμό της ιδιότητας του μεγαλομετόχου και της ιδιότητας του επαγγελματικού στελέχους που ασκεί καθημερινή διοίκηση.
Πρόκειται για ένα μοντέλο που δεν συναντούμε μόνο σε πολυεθνικές εταιρείες αλλά και σε ισχυρούς κατασκευαστικούς ομίλους της Ευρώπης: Η οικογένεια (ή οι οικογένειες) των μεγαλομετόχων έχουν προσλάβει έμπειρα στελέχη από την αγορά για να «τρέχουν» τις εταιρείες και αυτοί συμμετέχουν ως απλά μέλη στο Δ.Σ., ενίοτε ως μη εκτελεστικά. Προς τα εκεί οδεύει και η Eλλάκτωρ, αφού περάσει το πρώτο στάδιο των δύσκολων αποφάσεων.
Ο κατάλογος των υποψήφιων μελών που κατέθεσε χθες η πλευρά Καλλιτσάντση ενόψει της γενικής συνέλευσης της 29ης Ιανουαρίου είναι ενδεικτικός της συγκεκριμένης λογικής. Δεν περιλαμβάνει μόνο μηχανικούς, αλλά ανθρώπους με εμπειρίες από ένα ευρύτατο φάσμα: Στελέχη με τεράστια νομική εμπειρία, στελέχη με γνώσεις από την τραπεζική αγορά και τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, πρόσωπα που έχουν εμπειρία από τη διοίκηση πολυεθνικών ομίλων.
Οι επόμενες ημέρες μέχρι τις 29 Ιουνίου θα είναι σίγουρα ενδιαφέρουσες...