Η πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν έχει μόνο δυσάρεστα συμπεράσματα για τα έργα με συμβάσεις παραχώρησης στην Ελλάδα.
Περιλαμβάνει και θετικότατες αναφορές για τα έργα με Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), το θεσμικό πλαίσιο και τη λειτουργία της αρμόδιας γενικής γραμματείας.
Όπως γράφει, «στην Ελλάδα, το πλαίσιο για τις ΣΔΙΤ εφαρμόζεται μόνο σε έργα με κόστος κατασκευής κάτω των 500 εκατομμυρίων ευρώ, με αποτέλεσμα πολύ μεγάλα έργα υποδομής, (...), να εξαιρούνται από τις υποχρεωτικές αξιολογήσεις που προβλέπει η νομοθεσία για τις ΣΔΙΤ. Η διάκριση αυτή δεν διευκολύνει την αρμόδια για τις ΣΔΙΤ υπηρεσία να εφαρμόζει καθιερωμένες διαδικασίες, ενώ την εμποδίζει να αξιοποιεί συστηματικά την πείρα της μονάδας ΣΔΙΤ σε έργα μεγάλης κλίμακας».
Μάλιστα η Κομισιόν στην απάντησή της προς το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο επισημαίνει πως τρία ελληνικά έργα ΣΔΙΤ «κέρδισαν πρόσφατα διεθνείς διακρίσεις και βραβεία: α) το έργο ΣΔΙΤ των 24 σχολικών υποδομών, κέρδισε το βραβείο «Education deal of the Year 2014», από το περιοδικό World Finance, β) το έργο ΣΔΙΤ διαχείρισης απορριμμάτων της Δυτικής Μακεδονίας έλαβε το βραβείο «Waste deal for the year 2014» από το ίδιο περιοδικό, και γ) το έργο ΣΔΙΤ για την ανάπτυξη ευρυζωνικών υποδομών σε αγροτικές περιοχές, κέρδισε το βραβείο «Ευρωπαϊκό Βραβείο Ευρυζωνικότητας 2017» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην κατηγορία «Territorial cohesion in rural and remote areas» (Εδαφική συνοχή στις αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές)».