Έχασε η ΕΧΑΕ έδαφος στην κούρσα για ανάδειξη του ΧΑ σε περιφερειακό κέντρο της περιοχής λόγω του πρόσφατου μπλακ άουτ στις συναλλαγές;

H εύκολη απάντηση είναι καταφατική. Η πραγματικότητα, όμως, είναι σχεδόν πάντα πιο… γκρίζα.

Ήδη, αφού παρήλθε ο εκνευρισμός των ημερών, τα στελέχη των desks εξυπηρέτησης ξένων στις εγχώριες χρηματιστηριακές σημειώνουν ότι – πρακτική- επίπτωση δεν υπήρξε και δύσκολα θα υπάρξει.

Όσο για τις εντυπώσεις, γρήγορα ξεχνιούνται, σε μια αγορά, όπως η ελληνική, που προσφέρει ισχυρές συγκινήσεις και μεγάλα κέρδη. Είτε από θέσεις long, είτε από θέσεις short, το τελευταίο διάστημα. Και μάλιστα εύκολα κέρδη

Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα περισσότερο επηρεάζει το ΧΑ η δυσκαμψία του κανονιστικού και εποπτικού πλαισίου παρά η οριακή αύξηση του κινδύνου settlement.

Εκεί εστιάζουν τις βολές τους ξένοι και εγχώριοι. Οι ξένοι γιατί η εγχώρια κεφαλαιαγορά συνεχίζει, για παράδειγμα, να ”στρουθοκαμηλίζει” αρνούμενη να θεσμοθετήσει δυνατότητες όπως το omnibus account.

Οι εγχώριοι, γιατί υπαγόμενοι πλήρως στο δύσκαμπτο πλαίσιο χάνουν ανταγωνιστικότητα έναντι των ξένων. Και αυτό σε περιβάλλον MiFID μάλλον δεν αντέχεται. Εξ ου και τα οικεία βέλη είναι περισσότερα.

Από τον ΣΜΕΧΑ ως την EFG Eurobank όλοι συμφωνούν έστω για διαφορετικούς λόγους ότι η εγχώρια κεφαλαιαγορά χάνει το τρένο της ανάδειξής της σε περιφερειακό κέντρο.

Την στιγμή που Βιέννη και Βαρσοβία αυξάνουν συνεχώς ταχύτητες και μάλιστα με οργανωμένο σχέδιο στήριξης από τις τοπικές κυβερνήσεις η Αθήνα κινδυνεύει να χάσει και τα εγχώρια κεφάλαια.

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν κατοχυρώσει το περιφερειακό τους ρόλο. Επομένως, δεν έχουν λόγο να περιμένουν την ανάδειξη της Ελλάδας σε χρηματοοικονομικό κέντρο και της ΕΧΑΕ σε περιφερειακό κέντρο της περιοχής.

Μπορούν μέσω Λουξεμβούργου να ανέβουν και στο τρένο της Βαρσοβίας και σε αυτό της Βιέννης. Εξ ου και στηρίζουν – ως μέτοχοι με μειούμενα ποσοστά – την ΕΧΑΕ αλλά δεν αποτελούν και διαπρύσιους κήρυκες της αυτόνομης ανάπτυξής της μέσω περιφερειακών συνεργασιών.