Η επιγραφή που είναι αναρτημένη σε αρκετά εμπορικά καταστήματα είναι γνωστή: «Πίστωση δίνουμε σε όσους πελάτες μας είναι άνω των 75 ετών και συνοδεύονται από τους γονείς τους»…
Κάπως έτσι φαίνεται να δρομολογούνται τα πράγματα και για τα νέα-καινοτόμα φάρμακα στην Ελλάδα, αν περάσει τελικά το σχέδιο νόμου που έχει ετοιμάσει και σκοπεύει να ψηφίσει «στα γρήγορα» η κυβέρνηση.
Προφανώς, η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας προσπαθεί με κάθε τρόπο να περικόψει τις φαρμακευτικές δαπάνες και επειδή δεν μπορεί να το πράξει μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές (όπως καταγγέλλει ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος), προσπαθεί να το πετύχει με οριζόντια μέτρα.
Μετά από οκτώ χρόνια κρίσης άλλωστε, καμιά σχεδόν από τις περιβόητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον χώρο του φαρμάκου (π.χ. τόνωση γενοσήμων, περιορισμός αλόγιστης συνταγογράφησης, θεραπευτικά πρωτόκολλα) δεν έχει δρομολογηθεί με επιτυχία και δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί σημείωσε πως «στον τομέα του φαρμάκου, οι ελληνικές αρχές να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις».
Ας επανέλθουμε λοιπόν στον δρομολογούμενο νόμο, σύμφωνα με τον οποίο, για να μπορεί να επιχορηγηθεί από τον ΕΟΠΥΥ ένα καινοτόμο φάρμακο, θα απαιτείται η θετική αξιολόγησή του από έξι(!) συγκεκριμένες χώρες της Ευρώπης, κάτι που είναι αμφίβολο αν μπορεί να γίνει, χωρίς έστω να περάσουν δύο έως τέσσερα χρόνια.
Αυτός όμως δεν είναι ο μόνος περιορισμός που θα προβλέπει ο νόμος, καθώς έχει επινοηθεί ένα πρόσθετο rebate (έκπτωση) ύψους 25%.
Δηλαδή, από την τιμή που παίρνουν τα φάρμακα στην Ελλάδα (δεν μπορεί να υπερβαίνει τον μέσο όρο των τριών φτηνότερων χωρών στην Ευρώπη), ακολουθεί ένας συνδυασμός rebate και clawback που υπερβαίνει το 25%.
Πάνω λοιπόν σ’ αυτό το κουρεμένο κατά 25% τίμημα, θα ακολουθεί -σύμφωνα με τον υπό ψήφιση νόμο- ένα επιπλέον κούρεμα 25%, ειδικά για τα καινοτόμα φάρμακα.
Να είναι εσφαλμένες άραγε οι προβλέψεις των φαρμακοβιομηχάνων, ότι μέσω αυτής της διαδικασίας δεν θα δούμε κανένα τέτοιο φάρμακο στην Ελλάδα;