Όσοι γνωρίζουν πόσο τεράστιο πλούτο έχει προσφέρει η ποντοπόρος ναυτιλία τα τελευταία χρόνια, γνωρίζουν ακόμη ότι οι δουλειές που κάνουν εκτός του θαλάσσιου στοιχείου (και εντός των ελληνικών συνόρων) οι εφοπλιστές της πατρίδας μας είναι -για τους ίδιους- αυτό που λένε οι Αμερικανοί… ”peanuts”, ή φιστίκια επί το ελληνικότερο.

Πράγματι, το μέγεθος των περισσότερων ελληνικών εταιριών, αλλά και η κερδοφορία τους, δεν μπορεί παρά να είναι ένα απλό συστατικό διαφοροποίησης δραστηριοτήτων (στην καλύτερη περίπτωση) ή ένα είδος… χόμπι (στη χειρότερη) για τους μεγάλους εφοπλιστές.

Ωστόσο (για να καταλήξουμε και στο… ζητούμενο του σχολίου) υπάρχουν και μεγάλες παραδοσιακές δουλειές των εφοπλιστών που ”τρέχουν” κι αν καταλήξουν θα κάνουν ”πάταγο”.

Σε μια περίπτωση, μαθαίνουμε, πρόκειται για εφοπλιστή που ακούγεται πολύ συχνά πλέον για τις στεριανές εξορμήσεις του.

Επί της ουσίας, όμως, αλλού φαίνεται ότι είναι τα… κακαρίσματα κι αλλού θα γεννήσουν οι ”μεγάλες” κότες (βλέπε οι μεγάλες business).