Ακολουθεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ακατανίκητης ελληνικής γραφειοκρατικής τρέλας.
Ο νομοθέτης αποφάσισε (Ν. 4223, άρθρο 7) την αναστολή πληρωμής ΕΝΦΙΑ σε επιχειρήσεις που πληρούν ταυτόχρονα δύο συγκεκριμένα κριτήρια:
Πρώτον, να μην έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία και,
δεύτερον, ο κύκλος εργασιών τους να μην υπερβαίνει το δεκαπλάσιο του συνολικού φόρου και να έχει υποχωρήσει πάνω από 30% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Έλα όμως, που ο νομοθέτης δεν έχει προβλέψει την ακόμη πιο «ακραία» περίπτωση, όπου μια εταιρεία έχει μηδενικού ύψους κύκλο εργασιών!
Το αποτέλεσμα αυτού του παραλογισμού είναι οι αρμόδιες εφορίες να... σηκώνουν ψηλά τα χέρια και οι οφειλέτες να καλούνται να πληρώσουν κανονικά τον φόρο, γιατί σε διαφορετική περίπτωση -εκτός των άλλων- κινδυνεύουν να πεταχθούν έξω από τις ρυθμίσεις χρεών στις οποίες είναι ήδη ενταγμένες...