Χθες δημοσιεύτηκε στο Euro2day.gr ένα -ενυπόγραφο- κείμενο με διασταυρωμένες πληροφορίες για το πώς εξελίσσεται το σχέδιο διάσωσης της Μαρινόπουλος με τη Σκλαβενίτης, ως δεύτερο θέμα της ιστοσελίδας μας.
Με περίπου μία ώρα διαφορά, οι ίδιες πληροφορίες, και με μεγάλο μέρος του κειμένου απολύτως ίδιο με το υπογεγραμμένο άρθρο του Euro2day.gr, αλλά με ελαφρές παραλλαγές στις δύο πρώτες παραγράφους, δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας «Το Βήμα», χωρίς βεβαίως να έχει οιαδήποτε υπογραφή, ούτε ασφαλώς και αναφορά στην πηγή.
Όταν αρχίζει όμως η λογοκλοπή στο internet, έχει και δεύτερης τάξεως επιπτώσεις.
Διότι στη συνέχεια, με ολίγη περαιτέρω καθυστέρηση, το δημοσίευμα του «Βήματος» αναπαράχθηκε αυτούσιο από άλλη ιστοσελίδα που ασχολείται και με την οικονομία, η οποία εμφάνισε (ελπίζουμε χωρίς να έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει) ως πρωτότυπη πηγή το... «Βήμα». Εις βάρος κι αυτό, τελικά, της πρωτότυπης δημοσιογραφικής εργασίας και κάθε έννοιας πνευματικού δικαιώματος.
Τα φαινόμενα όμως αυτά δεν είναι σπάνια στον χώρο του δημοσιογραφικού διαδικτύου. Τουναντίον τείνουν να γίνουν κανόνας κι όχι εξαίρεση. Το ερώτημα είναι αν οι επικεφαλής των ιστοσελίδων ενθαρρύνουν συνειδητά τέτοιου είδους πρακτικές, στη λογική των δύσκολων καιρών που διάγει ο χώρος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και της «εύκολης λύσης» που γεμίζει ηλεκτρονικές σελίδες.
Υποθέτoυμε πως κάποιοι ενθαρρύνουν, ενώ θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάποιοι άλλοι απλώς δεν το αντιλαμβάνονται.
Είναι όμως βέβαιο ότι τέτοιου είδους πρακτικές αποτελούν μια ακόμη εξόφθαλμη απόδειξη της κατάπτωσης, οικονομικής αλλά και ηθικής, που κυριαρχεί στον χώρο των Μέσων Ενημέρωσης.
Το αμείλικτο -δυστυχώς- ερώτημα προκύπτει αβίαστα.
Αν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι, εντός ή εκτός εισαγωγικών, δεν σέβονται την εργασία των συναδέλφων τους και την κλέβουν ασύστολα, συχνά χωρίς έστω ένα φύλλο συκής στη διαμόρφωση του κειμένου, ούτε για τα μάτια του κόσμου, πώς αλήθεια περιμένουν να τους σεβαστεί ο... κόσμος;
Και πολύ περισσότερο, πώς μπορούν να πείσουν ότι κατά τα άλλα λειτουργούν με «αρχές», στην κριτική που ασκούν και στα θέματα που χειρίζονται;
ΥΓ: Ας μας συγχωρήσουν οι αναγνώστες για την απασχόληση με ένα «συντεχνιακό» εντέλει θέμα. Ίσως το σημερινό να ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ίσως ξεσπάει ο θυμός που νιώθουμε για το κατάντημα που παρατηρείται στον χώρο καθώς η λογοκλοπή, το clopy paste, γίνεται πλέον κατ' επάγγελμα και κατά συρροή, εις βάρος βέβαια -πέραν όλων των άλλων- και των δημοσιογραφικών θέσεων εργασίας στον χώρο.
Διότι άλλο βέβαια είναι να πληρώνεις επαγγελματίες για να καλύπτουν τα διάφορα ρεπορτάζ και την εσωτερική σύνταξη, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο Euro2day.gr, κι άλλο το να «αλιεύεις» και να αναδημοσιεύεις με... clopy right τις ειδήσεις που βγάζει η δουλειά των άλλων.
Το δεύτερο κοστίζει πολύ λιγότερο και απαιτεί ελάχιστο προσωπικό.
Το πρώτο, όμως, είναι αυτό που κάνει τη διαφορά για τον «απαιτητικό» αναγνώστη.
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ VIMA.GR
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ EURO2DAY.GR
