Οι πληροφορίες για την επίσκεψη του κ. Μαρινάκη στα γραφεία του ΔΟΛ έκαναν χθες τον γύρο της αγοράς και πυροδότησαν σενάρια για συζητήσεις απόκτησης του MEGA. Είναι περίπου βέβαιο ότι αυτό θα προξενούσε ιδιαίτερη χαρά στους τραπεζίτες που έχουν δανείσει το κανάλι, δεδομένων και των όσων προηγήθηκαν με τις τέσσερις άδειες.
Αυτό που θα ήθελαν οι τραπεζίτες είναι να μεγιστοποιήσουν την «αξία» των περιουσιακών στοιχείων του καναλιού, μήπως και λάβουν κάποια χρήματα. Οπότε… πάσα προσφορά θα ήταν δεκτή προς εξέταση. Τέτοια προσφορά όμως, τουλάχιστον μέχρι προχθές, δεν είχε υπάρξει.
Ένα σενάριο απόκτησης «έτοιμου» καναλιού θα βόλευε ενδεχομένως τον κ. Μαρινάκη, μια και σε τρεις μήνες θα πρέπει να έχει κανάλι και πρόγραμμα, για να εκπέμψει, εφόσον δεν υπάρξουν ανατροπές και όλα συνεχίσουν με βάση τις προδιαγραφές του διαγωνισμού.
Το θέμα όμως, στην περίπτωση του MEGΑ, αν λάβουμε ως δεδομένο ότι θα συμφωνήσουν μέτοχοι, είναι αν θα… προκάνουν οι τυχόν ενδιαφερόμενοι.
Διότι αν λάβουμε υπόψη μας το παράδειγμα της Μαρινόπουλος, όπου έχουν μεσολαβήσει περίπου τρεις μήνες κι ακόμη η υπόθεση είναι σχεδόν στην… αρχή της, τότε οι προθεσμίες είναι κάτι παραπάνω από ασφυκτικές, με βάση τα άρθρα τύπου 106 που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σε αυτή την περίπτωση.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το ενδεχόμενο να βρεθούν άλλες «δημιουργικές» εμβόλιμες λύσεις, με βάση το γνωστό «ελληνικό δαιμόνιο».
Ίδωμεν…
Λάβετε πάντως υπόψη σας ότι σε αυτή τη φάση «όλοι (οι καναλάρχες, εννοούμε, υφιστάμενοι κι επίδοξοι) μιλούν με όλους», κάποιοι περιμένουν το ΣτΕ, κάποιοι τυχόν άλλες απρόοπτες εξελίξεις κι εν πολλοίς, η κατάσταση είναι εξαιρετικά ρευστή.