Ένα απίστευτο καθεστώς, που επιτρέπει στους εργολάβους να καταθέτουν υψηλές εκπτώσεις στα δημόσια έργα χωρίς ουσιαστικό κόστος, εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια. Το νέο καθεστώς ισχύει μετά την κατάργηση, επίσης ακραίας, ρύθμισης που είχε εφαρμοστεί επί Γιώργου Σουφλιά στο ΥΠΕΧΩΔΕ, ώστε να αναχαιτιστεί το φαινόμενο των υψηλών εκπτώσεων.
Η ρύθμιση Σουφλιά προέβλεπε πως η Εγγυητική Επιστολή Καλής Εκτέλεσης ήταν ποσοστό 10% επί του προϋπολογισμού δημοπράτησης ενός έργου. Εφοσον η έκπτωση που προσέφερε ο εργολάβος ήταν πάνω από 12%, χρειαζόταν και Εγγυητική Επιστολή πρόσθετης εγγύησης που έφτανε σε ανώτατο ποσοστό 35% επί του προϋπολογισμού δημοπράτησης.
Ετσι, ένας υποψήφιος για έργο 100 εκατ. ευρώ που προσέφερε έκπτωση 60% (δηλαδή θα υπογράψει σύμβαση 40 εκατ. ευρώ), θα έπρεπε να καταθέσει Εγγυητική Επιστολή Καλής Εκτέλεσης 10 εκατ. ευρώ και πρόσθετη εγγυητική (λόγω υψηλής έκπτωσης) 35 εκατ. ευρώ. Θα κατέθετε δηλαδή εγγυήσεις συνολικού ύψους 45 εκατ. ευρώ για ποσό σύμβασης 40 εκατ. ευρώ!
Με το σημερινό καθεστώς, η Εγγυητική Επιστολή Καλής Εκτέλεσης ανέρχεται σε ποσοστό 5% επί του ύψους της σύμβασης που θα υπογράψει ο εργολάβος. Ετσι, σε ένα έργο 100 εκατ. ευρώ, όπου ο εργολάβος προσφέρει πάλι έκπτωση 60%, θα υπογράψει σύμβαση 40 εκατ. ευρώ και θα δώσει Εγγυητική Επιστολή μόλις 2 εκατ. ευρώ. Το απίστευτο είναι πως «τιμωρούνται» όσοι δίνουν χαμηλότερες εκπτώσεις. Αν για το ίδιο έργο των 100 εκατ. ευρώ ένας εργολάβος προσφέρει έκπτωση 10%, και συνεπώς υπογράψει σύμβαση 90 εκατ. ευρώ, τότε θα χρειαστεί Εγγυητική Επιστολή 4,5 εκατ. ευρώ.
Υποτίθεται πως η εγγυητική πρέπει να είναι μεγαλύτερη, ανάλογα με το χρηματοοικονομικό ρίσκο μιας προσφοράς. Οταν κάποιος προσφέρει έκπτωση 60%, πρέπει να προσφέρει και αντίστοιχη εγγύηση πως πιστεύει στην ολοκλήρωση του έργου με αυτό το κόστος. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σήμερα.
Επιστροφή στα 90s, όταν εργολαβίες της Εγνατίας Οδού (που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ από την ίδια τεχνική εταιρεία ή με το αρχικό κόστος) κατακυρώνονταν με εκπτώσεις 75%.