Socar και ελληνική κυβέρνηση παραμένουν «ζεστοί» στην προοπτική ολοκλήρωσης της μεταβίβασης του ΔΕΣΦΑ που σέρνεται εδώ και μια διετία, αν πιστέψουμε τις επίσημες τοποθετήσεις των δύο πλευρών. Τις επανέλαβε και εχθές ο αρμόδιος υπουργός Πάνος Σκουρλέτης, με αφορμή τη συνάντηση το γραφείο του, του νέου εκτελεστικού προέδρου του ΔΕΣΦΑ Σωτήρη Νίκα με τον επικεφαλής της αζέρικης εταιρείας στην Αθήνα, Anar Mamadov.
Ο υπουργός με επίσημη ανακοίνωσή του βρήκε την ευκαιρία να «τα ρίξει» ακόμη μια φορά στα ΜΜΕ, επειδή γίνονται φορείς πληροφοριών που υπονομεύουν την μεταβίβαση.
Ωστόσο η πραγματικότητα μοιάζει λίγο διαφορετική. Για να προχωρήσει η πώληση, θα πρέπει καταρχήν η Socar να «τα βρει» με τις δυτικές εταιρείες που θα δεχτούν να αγοράσουν τουλάχιστον το 17% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ, ώστε να καλυφθεί ο όρος που θέτει η ΕΕ προκειμένου η Socar να μην ελέγχει πάνω από το 49% του ΔΕΣΦΑ.
Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει οι αγοραστές του 17% να πάρουν εγγυήσεις για την απόδοση των κεφαλαίων που θα επενδύσουν. Και εδώ δυσκολεύουν τα πράγματα. Με την εφαρμογή του ισχύοντος πλαισίου, τα τέλη χρήσης δικτύου θα έπρεπε να αυξηθούν γύρω στο 35%. Την προοπτική αυτή απορρίπτει, και σωστά, το υπουργείο, αφού θα αυξήσει δυσανάλογα το κόστος του καυσίμου.
Έτσι, και από όσα γνωρίζουμε, η αβεβαιότητα που προκαλεί στους υποψήφιους επενδυτές, αλλά και στην ίδια τη Socar, η ευκολία με την οποία η ελληνική διοίκηση παρεμβαίνει σε ρυθμιστικές διατάξεις τέτοιου είδους, απομάκρυνε ζεστούς υποψήφιους επενδυτές όπως η βελγική Fluxys, ενώ έκανε πολύ σκεπτικούς, ή με το ένα πόδι εκτός, άλλους, όπως τη SNAM.
Όσο για τα 400 εκατομμύρια του τιμήματος, και αυτά περιμένουν στην κατάψυξη.
Ποια θα είναι η συνέχεια; κανείς δεν ξέρει.