Την ώρα που οι συστημικές τράπεζες ετοιμάζονται πυρετωδώς να αντιμετωπίσουν το νέο απαιτητικό πλαίσιο που επιβάλλει το τρίτο Μνημόνιο για τα «κόκκινα» δάνεια, μια bad bank δείχνει τον δρόμο.
Η υπό ειδική εκκαθάριση ΑΤΕ έχει τμηματοποιήσει τα προηγούμενα χρόνια το σύνολο του χαρτοφυλακίου απαιτήσεών της. Αυτό της επιτρέπει να τρέχει στοχευμένες καμπάνιες ρυθμίσεων με βάση τα χαρακτηριστικά των δανειοληπτών, μειώνοντας τα έξοδα διαχείρισης.
Οι επιδόσεις της, κατά το 2014, τελευταία χρονιά που υπήρχαν σχετικές συνθήκες πολιτικής σταθερότητας, είναι ενδεικτικές:
Τα καθαρά έσοδα από τόκους χορηγήσεων ανήλθαν σε 26,8 εκατ. ευρώ. Τα περισσότερα εξ αυτών είναι εισπράξεις και όχι τόκοι που λογιστικοποιούνται.
Επιπρόσθετα οι εισπράξεις ανήλθαν σε περίπου 85 εκατ. ευρώ. Έτσι οι απαιτήσεις από πελάτες, μετά και τον σχηματισμό προβλέψεων απομείωσης, ανήλθαν σε 2,25 δισ. ευρώ.
Άλλα 5 εκατ. ευρώ εισέπραξε η ΑΤΕ από τόκους καταθέσεων.
Την ίδια στιγμή, τα νομικά έξοδα συγκρατήθηκαν στα 4,2 εκατ. ευρώ, τα έξοδα διαμεσολάβησης ανήλθαν σε 3 εκατ. ευρώ και τα συνολικά έξοδα σε 15,5 εκατ. ευρώ.
Η σχέση συνολικού κόστους (15,5 εκατ.) προς εισπράξεις (85 εκατ. ευρώ) είναι η καλύτερη μεταξύ των ειδικών εκκαθαρίσεων και θα τη ζήλευαν και αρκετές διευθύνσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων συστημικών τραπεζών.
Το 2015, παρά την αβεβαιότητα που συνόδευσε τη χρονιά, η υπό ειδική εκκαθάριση ΑΤΕ κράτησε τα επίπεδα εισπράξεών της και μείωσε περαιτέρω τα συνολικά της έξοδα.