Ενα από τα σενάρια που έχουν πέσει στο τραπέζι για την τύχη των προνομιούχων μετοχών του Δημοσίου είναι να μετατραπούν σε υπό αίρεση μετατρέψιμες ομολογίες με ειδικά χαρακτηριστικά, ώστε να προσμετρώνται στο Common Equity Tier I.
Πρόκειται για πρόταση που ενέχει πολλαπλές δυσκολίες, παρά το γεγονός ότι υπάρχει παράθυρο στο πλαίσιο που διέπει την έκδοσή τους.
Πρώτον, γιατί επιφυλάσσει προνομιακή μεταχείριση του Δημοσίου έναντι των κατόχων υβριδικών τίτλων και ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης, παρότι οι προνομιούχες είναι τίτλοι χαμηλότερης διαβάθμισης.
Αν η μετατροπή των προνομιούχων σε CoCos γίνει στην ονομαστική τους αξία, το Δημόσιο διασώζει στο ακέραιο την απαίτησή του από την Εθνική (1,35 δισ.) και τη Eurobank (0,95 δισ.), την ίδια ώρα που οι κάτοχοι τίτλων μειωμένης εξασφάλισης θα υποστούν bail in, αν το ΤΧΣ βάλει έστω ένα σεντ για κάλυψη των αναγκών του δυσμενούς σεναρίου.
Δεύτερον, αν η πρόταση υιοθετηθεί, Εθνική και Eurobank θα εκδώσουν CoCos για την ανταλλαγή των προνομιούχων και επομένως θα μειωθεί η δυνατότητά τους να καλύψουν με το ίδιο χρηματοοικονομικό μέσο τις κεφαλαιακές ανάγκες του δυσμενούς σεναρίου.
Το ερώτημα που εγείρεται βέβαια είναι γιατί το Δημόσιο να θέλει να καλύψει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαιακών αναγκών του δυσμενούς σεναρίου με κοινές μετοχές και την ίδια στιγμή να εξετάζει τη μετατροπή των προνομιούχων σε CoCos και όχι σε κοινές μετοχές.
Όπως και να 'χει το πράγμα, το σίγουρο είναι ότι τελικός κριτής μιας τέτοιας λύσης θα είναι η Τρόικα.
ΥΓ: Επικρατέστερο σενάριο παραμένει η μετατροπή των προνομιούχων σε κοινές όχι στη μέση τιμή 12μήνου αλλά σε αυτή του τριμήνου ή εξαμήνου, πριν την απόφαση έκδοσης και διάθεσης νέων μετοχών.