Για να αντιληφθεί κάποιος τι συμβαίνει σε ένα σημαντικό κομμάτι της περιφέρειας, αρκεί να δει τι έχει γίνει σε δύο μετοχές που αποφάσισαν στο τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου να ψηφίσουν τη δυνατότητα για αγορά ιδίων μετοχών τους.

Πριν όμως μπούμε ”στο ψητό”, ας δούμε μια πολύ σημαντική ”λεπτομέρεια”: Ο νόμος επιβάλλει στις εισηγμένες εταιρίες που αποφασίζουν αγορά ιδίων μετοχών να δώσουν ένα εύρος τιμών μέσα στο οποίο θα πρέπει να γίνουν αυτές οι αγορές.

Και είθισται οι εταιρίες να δίνουν ένα τεράστιο εύρος, το οποίο να προκύπτει από μια πολύ χαμηλή -εξωπραγματική στην πράξη- ελάχιστη τιμή και μια πολύ υψηλή (εξωπραγματική και πάλι στην πράξη) ανώτατη τιμή.

Έπειτα λοιπόν από αυτή την απαραίτητη διευκρίνιση επανερχόμαστε στην ουσία του θέματός μας.

Η Imperio κατά τη γενική συνέλευσή της στις 29 Ιουνίου αποφάσισε την αγορά ιδίων μετοχών της. Τότε η μετοχή διαπραγματευόταν στα 2,90 ευρώ και έτσι το εύρος τιμών για τη δυνατότητα αγοράς ιδίων μετοχών αποφασίστηκε μεταξύ 0,50 ευρώ και 5 ευρώ.

Κι όμως, η μετοχή της Imperio μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα βρίσκεται ήδη πολύ κοντά στο πάνω όριο (κλείνοντας χθες στα 4,40 ευρώ), αφού κατά τη συνεδρίαση της 23ης Ιουλίου είχε βρεθεί ”μια ανάσα” κάτω από αυτό, στα 4,90 ευρώ (!).

Κάτι ανάλογο έγινε και με την περίπτωση του Κέκροπα. Η γενική συνέλευση έγινε στις 22 Ιουνίου, όταν η μετοχή διαπραγματευόταν στα 15,82 ευρώ και το εύρος τιμών που καθορίστηκε ήταν από 1 έως και 30 ευρώ.

Χθες, η μετοχή του Κέκροπα έκλεισε στα 24,10 ευρώ, έχοντας καλύψει μέσα σε μόλις έναν μήνα το μεγαλύτερο μέρος που τη χώριζε από το ανώτατο όριο των 30 ευρώ (!), ενώ ενδοσυνεδριακά στις 24 Ιουλίου είχε φτάσει και στα 29,80 ευρώ (!)(!).

Μέσα δηλαδή σε έναν μήνα τα ”εξωπραγματικά” ανώτατα όρια πλησίασαν να γίνουν πραγματικότητα. Impossible is nothing!