Οι συνολικές εξαγωγές της Ελλάδας πέρσι ανήλθαν στα 54,7 δισ. ευρώ. Εξ αυτών τα 28,1 δισ. ευρώ αφορούν σε αγαθά και υπηρεσίες, 13,4 δισ. ευρώ σε έσοδα από τον τουρισμό και 13,2 δισ. σε έσοδα από την ναυτιλία.
Η εισαγωγή της δραχμής θα οδηγούσε, σύμφωνα με οικονομολόγους, σε αύξηση των εξαγωγών αγαθών, εφόσον ήταν σημαντικά υποτιμημένη (σ.σ. κατά περίπου 50%).
Οι εξαγωγές αγαθών, όμως, αποτελούν μόλις το 14% του ΑΕΠ, με χαμηλή προστιθέμενη αξία και έτσι ακόμη και αν μπορούσαν να αυξηθούν κατά 50% σε πέντε χρόνια, μόνον χάρη στην υποτίμηση του νομίσματος, το ΑΕΠ θα αυξηθεί περίπου 1% τον χρόνο.
Ο τουρισμός, θα βοηθηθεί και αυτός από την υποτιμημένη δραχμή, αλλά όχι σε βαθμό που να προσθέσει ουσιαστικά στο ΑΕΠ, κυρίως γιατί στις τουριστικές περιοχές η δυναμικότητα των χαμηλότερων καταλυμάτων, τα οποία κατά κύριο λόγο επηρεάζει η υποτίμηση, έχει σχεδόν εξαντληθεί.
Η δυνατότητα εισαγωγών θα βασίζεται στην διαθεσιμότητα ξένου συναλλάγματος που θα εισρέει από εξαγωγές, τουρισμό και ξένες επενδύσεις.
Μεσοπρόθεσμα και μέχρι να ισορροπήσει το ισοζύγιο πληρωμών θα υπάρχουν ελλείψεις σε βασικά αγαθά (καύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα) και οι εισαγωγές των λοιπών προϊόντων (αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές κλπ.) θα είναι περιορισμένες με βάση λίστα προτεραιότητας.
Η ναυτιλία δεν επηρεάζεται καθόλου από την ισοτιμία του εθνικού νομίσματος
Την ίδια στιγμή όμως, η δημιουργία νέου νομίσματος απαιτεί, όπως προειδοποιούν οι οικονομολόγοι, συσσώρευση πλούτου που θα στηρίζει την πίστη σε αυτό.
Αδυναμία δημιουργίας πλούτου θα οδηγήσει στην ταχύτατη απαξίωση του νομίσματος, σε μεγάλο πληθωρισμό, στην υπονόμευση των εισοδημάτων και σε διευρυνόμενη ανεργία.
Η Ελλάδα μπορεί να μεταβληθεί, τάχιστα, σε χώρα χαμηλής ανταγωνιστικότητας, μόνον μερικώς ανοικτή στο διεθνές εμπόριο, με τεράστιες στρεβλώσεις στην οικονομία που θα δυσχεραίνουν την ανάπτυξη και ιδιαίτερα χρηματοδότησή της.
Η συγκέντρωση κεφαλαίων και η χαμηλή παραγωγή, θα αδυνατούν να συντηρούν τις απαραίτητες υποδομές και την παραγωγή, ενώ το κοινωνικό κράτος θα καταρρεύσει.
ΥΓ: Η εισαγωγή του ευρώ στην Ελλάδα χρειάστηκε περίπου 18 μήνες προετοιμασίας σε μία οικονομία χωρίς περιορισμούς ρευστότητας και με την πολιτική στήριξη της Ευρώπης. Το ανάστροφο, από το ευρώ στη δραχμή, θα πρέπει να γίνει με βάση ένα καλό οργανωμένο σχέδιο με την οικονομική και τεχνοκρατική στήριξη της Ευρώπης. Αλλιώς τα περιθώρια επιτυχίας θα είναι μικρά.