Είναι δυνατόν να προσφέρεται στο Δημόσιο ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο προκειμένου να το αξιοποιήσει και αυτό να μην το δέχεται; Στην Ελλάδα όλα γίνονται και στην περίπτωση που αναφερόμαστε, ευτυχώς που δεν το δέχεται, γιατί αλλιώς μπορεί και να θρηνούσαμε θύματα.Πρόκειται για το εξαντλημένο κοίτασμα φυσικού αερίου στον Κόλπο της Καβάλας, το οποίο το ΤΑΙΠΕΔ είχε εντάξει στα προς ιδιωτικοποίηση περιουσιακά στοιχεία. Το υποθαλάσσιο κοίτασμα και η πλατφόρμα που κατασκευάστηκε για την εκμετάλλευσή του, ανήκουν στην εταιρεία που εκμεταλλεύεται τα πετρέλαια του Πρίνου. Η σύμβαση παραχώρησης έληξε το Νοέμβριο του 2014 και η εταιρεία ειδοποίησε το ΤΑΙΠΕΔ να παραλάβει το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο και να το κάνει ό,τι θέλει, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Μόνο που οι αρμόδιοι διαπίστωσαν ότι το κοίτασμα συνοδεύει και μία θαλάσσια πλατφόρμα βάρους 1.500 τόνων. Και, ή θα έπρεπε να αναλάβει το Δημόσιο τη συντήρηση και λειτουργία της, ή την αποξήλωση και μεταφορά της ώστε να μην υπάρξουν ατυχήματα. Έτσι ανέκρουσαν πρύμναν και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα εκδόθηκε απόφαση παράτασης της σύμβασης παραχώρησης για ένα ακόμη χρόνο δηλαδή μέχρι τις 25 Νοεμβρίου 2015.
Πρόσφατα μάθαμε ότι η Energean που είναι η παραχωρησιούχος και συντηρεί με υψηλό κόστος τη συγκεκριμένη θαλάσσια εγκατάσταση, έστειλε επιστολή ζητώντας να μάθει το σκοπεύει να κάνει το Δημόσιο, καθώς θεωρητικά πάντα, για την αξιοποίηση του κοιτάσματος αυτού επρόκειτο να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός, ώστε να μετατραπεί σε υπόγεια αποθήκη.
Ο Χαμαιλέων αμφιβάλλει κατά πόσο θα προκηρυχθεί διαγωνισμός για την παραχώρησή του, λόγω των απόψεων που επικρατούν στο κυβερνητικό επιτελείο. Αμφίβολη είναι όμως και η εκδήλωση ενδιαφέροντος, στην περίπτωση που προκηρύσσονταν διαγωνισμός, καθώς η απαιτούμενη επένδυση είναι μεγάλη, της τάξεως των 400 εκατομμυρίων, ενώ το έσοδο από την εκμετάλλευση δύσκολα θα ήταν ικανό να εξυπηρετήσει το επενδυμένο κεφάλαιο, σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει.
Έτσι, ως πλέον πιθανή λύση, μοιάζει να δοθεί νέα χρονική παράταση στην ισχύ της παραχώρησης, μέχρι το αιώνιο «Ελληνικό Δημόσιο» αποφασίσει πώς θα αξιοποιήσει την περιουσία του.