Όπως οι περισσότεροι θα προσέξατε, στο μεταβατικό διοικητικό συμβούλιο του ΣΜΕΧΑ η κατανομή των θέσεων άλλαξε ριζικά. Κι εδώ υπάρχει μπόλικο παρασκήνιο.

Τόσο ο μέχρι τώρα πρόεδρος κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης όσο και ο γραμματέας κ. Αλέξανδρος Πουλαρίκας ανέλαβαν πλέον απλά μέλη. Κι αυτό δεν έγινε έτσι απλά επειδή αυτό το Δ.Σ. είναι ”προσωρινό” ή ”υπηρεσιακό”.

Έγινε σε μεγάλο βαθμό κατόπιν πιέσεων από μερίδα χρηματιστών, που θέλουν να επιστρέψουν οι μεγάλες τράπεζες στους κόλπους του ΣΜΕΧΑ!

Στην περίπτωση του κ. Πουλαρίκα, όπως διασταύρωσε η στήλη, η κατάσταση είναι μάλλον απλή. Ο ισχυρός ανήρ της ΔΥΝΑΜΙΚΗ είναι αυτό που λέμε… ”κόκκινο πανί” για τις τράπεζες και άλλους ισχυρούς παράγοντες.

Κι όχι μόνο για την Alpha Bank, όπως ίσως θα ανέμεναν όσοι γνωρίζουν το συνδικαλιστικό παρελθόν του ως τραπεζικού στο συγκεκριμένο ίδρυμα, αλλά… γενικώς!

Οι τραπεζίτες θεωρούν ότι εκφράζει -και μάλιστα με οξύ τρόπο- παρωχημένες ιδέες κι ότι επηρεάζει δυσμενώς για τον κλάδο κι άλλους λιγότερο έμπειρους σε τέτοια θέματα συναδέλφους του. Κοινώς θεωρούν ότι δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης μαζί του.

Είναι δε χαρακτηριστικό, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη, ότι και ο -τέως πλέον- πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης βρέθηκε ”στη σέντρα” αντιμέτωπος με ένα πανίσχυρο σύστημα – τραπεζικό, οικονομικό και εν μέρει πολιτικό (παρά το γεγονός ότι ο ίδιος διαθέτει εκτεταμένες προσωπικές επαφές σε αυτούς τους χώρους και αρκετές συμπάθειες) διότι, μεταξύ άλλων είναι η αλήθεια, πάτησε όχι μία αλλά... δύο ”μπανανόφλουδες”.

Πρώτον, ενώ βρισκόταν στο εξωτερικό προσυπέγραψε μια ανακοίνωση που είχε ετοιμάσει ο κ. Πουλαρίκας -χωρίς όμως να έχει ενημερώσει τα λοιπά μέλη του διοικητικού συμβουλίου- η οποία μάλιστα είχε έντονες αιχμές κατά του υπουργού Οικονομίας.

Δίκαια ή άδικα δεν έχει σημασία, διότι αυτή ήταν η αρχή της ρήξης που οδήγησε στη διάσπαση.



Το δεύτερο… ατόπημα έγινε όταν παραιτήθηκε ο ίδιος από τη θέση του εκπροσώπου των χρηματιστών στο Δ.Σ. της ΕΧΑΕ (σε ένδειξη διαμαρτυρίας για κάποια θέματα τιμολογήσεων του Χ.Α.) προτείνοντας την αντικατάστασή του από τον… κ. Πουλαρίκα!

Μάλλον καλύτερα θα ήταν να τους είχαν προτείνει την… κ. Αλέκα Παπαρήγα!

Μόλις το άκουσαν οι τραπεζίτες αντέδρασαν ακαριαία, επιλέγοντας για το Δ.Σ. της ΕΧΑΕ τον κ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος βέβαια καμία σχέση δεν είχε με το προεδρείο ή το Δ.Σ. του ΣΜΕΧΑ, πλην όμως είναι μέτοχος σχετικά σημαντικός της ΕΧΑΕ.

Εν ολίγοις, στην περίπτωση του ΣΜΕΧΑ ισχύει πλέον το ρητό ”μην κλαις για το χυμένο γάλα”.

Ουδείς τραπεζίτης πρόκειται να πειστεί ότι ο κ. Πουλαρίκας... άλλαξε επειδή δέχτηκε να είναι απλό μέλος του Δ.Σ. ή επειδή έκανε ”μετριοπαθείς δηλώσεις”.

Ούτε και τους ”φταίει” ο κ. Μωραϊτάκης, στον οποίο ασφαλώς ”χρεώνουν” την αυξημένη παρεμβατικότητά του (διότι είναι... επικίνδυνη) και εν μέρει την… ιδιοσυγκρασία του.

Όλα δείχνουν ότι για τις τράπεζες ο κύβος ερρίφθη. Πίσω στον ΣΜΕΧΑ δεν πρόκειται να γυρίσουν, ό,τι και να γίνει, παρά μόνο αν έχουν εξασφαλίσει και την πλειοψηφία (στο Δ.Σ.), κάτι που ασφαλώς δεν έχουν λόγο να δεχτούν οι χρηματιστές.

Αυτό που θα πρέπει πλέον να προσέξουν οι τελευταίοι είναι ποιους θα επιλέξουν στο νέο Δ.Σ. και σε τι θέση θα τους βάλουν.

Γιατί συντόμως θα έρθουν αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.

Και οι ”ρεβεράντζες” δεν θα παίζουν τότε κανέναν ρόλο… Ούτε βέβαια και η ακραία κριτική χωρίς γνώση των αγορών και των -κάποτε και άγραφων- νόμων τους.