Στιγμές… ευτυχίας έδειξε να ζει το τελευταίο διάστημα η διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου, με αποκορύφωμα τη χθεσινή γενική συνέλευση.

Βέβαια, η πρόταση της MPB για στρατηγική συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών ούτε που συζητήθηκε στη συνέλευση.

Κι αυτό για δύο λόγους. Πρώτον (χρονικά), διότι ο κ. Α. Βγενόπουλος συμφώνησε με τον άλλο μεγαλομέτοχο (την Εκκλησία της Κύπρου) να μην προχωρήσει στην πρότασή του σε αυτή τη συγκυρία, για λόγους που παρουσιάστηκαν στα ρεπορτάζ εκείνης της ημέρας.

Και δεύτερον, διότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κύπρου εξετάζει αν υπάρχει θέμα ”ελέγχου” της Τράπεζας Κύπρου από την MPB, διότι η τελευταία κατέχει το… 8,1% της πρώτης (χωρίς καν να εκπροσωπείται στο Δ.Σ.) κι έτσι ”πάγωσε” κάθε διαδικασία.

Τώρα πώς γίνεται να ελέγξει η MPB την Κύπρου με το 8% όταν στη χθεσινή συνέλευση μαζεύτηκε το... 60%, χωρίς να παραστεί η Marfin, αυτό μόνο η κυπριακή Επιτροπή Ανταγωνισμού το ξέρει.

Ας το αφήσουμε όμως αυτό το ”μικρό” παράδοξο κι ας πάμε λίγο πιο πέρα.

Η διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου θριαμβολόγησε για νίκη σε ένα γήπεδο στο οποίο ο ”αντίπαλος”, όπως η ίδια θέλει να εμφανίζει την MPB, ήταν εντελώς… απών. Ούτε εκπρόσωπο δεν έστειλε.

Φαίνεται όμως ότι λησμόνησαν και κάτι άλλο. Η υποστήριξη των μετόχων κρίνεται όταν έρθει η ώρα των... αποφάσεων.



Τα υπόλοιπα μπορεί να βγάζουν κάποιο ωραίο τιτλάκι και να φτιάχνουν λίγο κλίμα για τους ανυποψίαστους, στην ουσία όμως τίποτε δεν σημαίνουν.

Κι έτσι, όσα ειπώθηκαν επί του θέματος στη χθεσινή συνέλευση (χωρίς να υπάρχει θέμα στην ημερήσια διάταξη, ψηφοφορία ή ό,τι άλλο) ένα πράγμα δείχνουν.

Το άγχος μιας διοίκησης, που ΔΕΝ έχει στήριξη από καμία συμπαγή μετοχική ομάδα, να κερδίσει -έστω και για λίγο- κάποιες εντυπώσεις.

Οι χθεσινοί πανηγυρισμοί θα ήταν δικαιολογημένοι αν υπήρχαν είτε α) μια πρόταση εξαγοράς είτε β) μια συγκεκριμένη αναλυτική πρόταση, με όρους, προϋποθέσεις κι όλα τα συναφή. Κι αν αυτές -είτε η μία είτε η άλλη- καταψηφίζονταν από τους μετόχους.

Προς το παρόν, όμως, ΤΙΠΟΤΕ από όλα αυτά δεν έχει συμβεί.

Ίσως λοιπόν η διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου να διαπιστώσει στην πορεία ότι η ”επαναστατική γυμναστική” στην οποία υπέβαλε τους μετόχους -άνευ λόγου και αιτίας όπως αποδείχτηκε- ήταν απλώς... σπατάλη πολύτιμων δυνάμεων.

Όσο για τα ”όχι” που υποτίθεται -κατά τη διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου- ότι είπαν χθες οι μέτοχοί της στην πρόταση της MPB, καλό θα είναι να... κατατεθεί πρώτα η όποια πρόταση προς τους μετόχους της Κύπρου και μετά να κάνουν την... καταμέτρηση!