Mάλλον για ρεκόρ καθυστερήσεων οδεύει η ολοκλήρωση του υδροηλεκτρικού της ΔΕΗ στον Μετσοβίτικο ποταμό, καθώς αισίως συμπληρώνει 20ετία από την έναρξη των εργασιών.
Υπάρχουν και άλλα έργα της ΔEΗ που έχουν υπερβεί κατά πολύ τις καθυστερήσεις του Μετσοβίτικου, όπως τα υδροηλεκτρικά του Αχελώου που είναι συνδεδεμένα με την εκτροπή του ποταμού, ή εκείνα που έμπλεξαν με προσφυγές κατοίκων στο ΣτΕ. Ωστόσο στην περίπτωση του Μετσοβίτικου, τέτοια προβλήματα δεν υπήρξαν.
Το όλο θέμα συνδέεται με την έλλειψη συντονισμού σε έργα που ολοκληρώνονται σε κατασκευαστικές φάσεις, τις εκπλήξεις που προκύπτουν με την αξιοπιστία των κατασκευαστών και την επιλογή των αναδόχων στα μηχανολογικά, που αφού προκριθούν, αδυνατούν να προσκομίσουν αποδεκτές εγγυητικές επιστολές.
Ειδικότερα, και σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο έργο, με απόφασή του το δ.σ. της ΔEΗ στις 22 Δεκεμβρίου 2014, ακύρωσε προηγούμενη απόφαση, με την οποία ανέθετε στην κοινοπραξία HYDROENGINEERING - ELECTROMEC την προμήθεια του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού για το υδροηλεκτρικό στον Μετσοβίτικο ποταμό.
Η προσφορά της μειοδότριας κοινοπραξίας την οποία ενέκρινε τον Αύγουστο του 2012 το δ.σ. της ΔΕΗ, ανήλθε σε 13,8 εκατομμύρια έναντι προϋπολογισμού 15 εκατομμυρίων.
Στην αρχική φάση του διαγωνισμού συμμετείχαν οκτώ εταιρείες, αλλά τελικά επελέγη η συγκεκριμένη, λόγω χαμηλής προσφοράς. Μόνο που τελικά όπως μαθαίνουμε υπήρξαν εμπλοκές και προβλήματα όπως για τις απαιτούμενες εγγυητικές επιστολές κ.λπ. Έτσι σχεδόν 2,5 χρόνια από την ανακήρυξη μειοδότη για το συγκεκριμένο έργο και 3,5 από την αναγγελία του διαγωνισμού, αποφασίστηκε η επαναπροκήρυξή του με άγνωστο το πότε θα ολοκληρωθεί.
Καταληκτικά, αν αφήσουμε κατά μέρος τα χρόνια που απαιτήθηκαν για την ολοκλήρωση των αρχικών έργων του υδροηλεκτρικού, μόνο για το σκέλος των ηλεκτρομηχανολογικών, προϋπολογισμού 15 εκατομμυρίων, θα απαιτηθούν τελικά πάνω από πέντε χρόνια. Το διάστημα αυτό, εκτός από τις απώλειες λόγω ανενεργού κεφαλαίου που έχει επενδύσει η ΔΕΗ, ύψους άνω των 30 εκατομμυρίων, χάνει και την αξία της παραγωγής.
Το υδροηλεκτρικό, με εγκατεστημένη ισχύ 29 μεγαβάτ, μελετήθηκε για ετήσια παραγωγή 60.000 μεγαβατωρών, γεγονός που σημαίνει ότι για κάθε χρόνο μη λειτουργίας χάνει πάνω από 3,5 εκατ. ευρώ.
Δηλαδή, η πενταετία καθυστερήσεων στα ηλεκτρομηχανολογικά τελικά κοστίζει περισσότερο από την αξία τους.