Αρχίζει σταδιακά να ξεκαθαρίζει το ”τοπίο” σε ό,τι αφορά τους περιβόητους πλέον ”στρατηγικούς” επενδυτές που καλοβλέπουν, θεωρητικά τουλάχιστον, την Intralot.

Και τους λέμε περιβόητους, εξαιτίας των απανωτών πλέον άτυπων προαναγγελιών - μέσω δημοσιευμάτων, που βεβαίως δεν επιβεβαιώνονται επίσημα.

Όπως προκύπτει από το τελευταίο εξ αυτών, η ουσία του deal που φέρεται να συζητείται ΔΕΝ θα αφορά, καταρχήν τουλάχιστον, στην εξαγορά του όλου ή μεγάλου μέρους της Intralot.

Τουναντίον θα αφορά στο project financing της Intralot, ώστε να καταβληθούν οι πολύ μεγάλες χρηματικές εγγυήσεις που απαιτούνται στους διαγωνισμούς ιδιωτικοποίησης λοταριών από αμερικανικές πολιτείες.

Όλα αυτά μέσω ενός joint venture όπου οι επενδυτές θα βάλουν τα λεφτά και η Intralot, λέει το δημοσίευμα, την τεχνογνωσία.

Που σημαίνει ότι όλα θα εξαρτηθούν στην πράξη από το αν θα πάρει ή όχι κάποιον διαγωνισμό η Intralot, αφού στο παιχνίδι της διεκδίκησης θα μπουν όλα τα ”μεγάλα παιδιά” διεθνώς!

Καταρχήν, λοιπόν, οι επενδυτές θα πρέπει να διακριβώσουν ότι η Intralot έχει πλήρως όλη την απαιτούμενη τεχνογνωσία για να υλοποιήσει το αντικείμενο, αν πάρει τους διαγωνισμούς, γιατί αλλιώς θα χάσουν τα λεφτά τους.

Κι αμέσως μετά, αφού απαντηθούν τα ανωτέρω, προκύπτει το επόμενο ερώτημα:

Ποσοστό στην εισηγμένη θα πάρουν;

Δεδομένου ότι η Intralot έχει χάσει τη διαχείριση του Στοιχήματος, ενώ στην περίπτωση της Τουρκίας θα γίνει μέσα σε έναν χρόνο νέος διαγωνισμός, ο κλυδωνισμός στις δύο μεγαλύτερες (σε έσοδα και κέρδη) υφιστάμενες αγορές της εταιρίας είναι μεγάλος.

Οπότε τι λόγο έχουν οι ξένοι επενδυτές να αγοράσουν από τώρα στις τρέχουσες τιμές, αν δεν ξέρουν ότι θα έχουν κοινές δουλειές στις ΗΠΑ;

Μήπως λοιπόν τους συμφέρει καλύτερα να πάρουν κάποιο option, με εξάσκηση όταν (και αν) κλείσουν δουλειές στο Αμέρικα;

Υ.Γ.: Αν πάντως γίνει κάποια συναλλαγή (σ.σ. ο κ. Κόκκαλης έχει περίπου 23% και ο κ. Δημητριάδης άλλο ένα 12,9% της Intralot) τότε θα έχει ενδιαφέρον να εστιάσουμε στις τυχόν… λεπτομέρειες.

Αν δηλαδή θα αλλάξουν χέρια μετοχές (που σημαίνει ότι θα μάθουμε την τιμή συναλλαγής) ή… εταιρίες που θα κατέχουν αυτές τις μετοχές (όπως έχει συμβεί στο παρελθόν σε πολλές άλλες περιπτώσεις), οπότε την τιμή δεν θα τη μάθουμε… ποτέ!

Και βέβαια σημασία έχει αν θα υπάρχει πίσω από τις… κουΐντες κάποια συμφωνία επαναγοράς…

Διότι κι έτσι μπορεί ο επενδυτής να πάρει μετοχές πριν κερδηθεί κάποιος διαγωνισμός. Όταν έχει συμφωνία με τον πωλητή ότι αν δεν κλείσει κάποια δουλειά, θα του δώσει πίσω τις μετοχές, στην ίδια τιμή που τις αγόρασε.