Θα καθυστερήσει ακόμη, όπως δείχνουν τα πράγματα, η πώληση του ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar. Μπορεί το θέμα της πιστοποίησης του διαχειριστή από τη γενική διεύθυνση ενέργειας της Επιτροπής να έληξε έστω και με καθυστέρηση, ωστόσο παραμένει το αγκάθι της έγκρισης από τη γενική διεύθυνση ανταγωνισμού (DG Comp).
Κανονικά, η κρίσιμη απάντηση της DG Comp που είτε θα δώσει το πράσινο φως, είτε θα ζητήσει περαιτέρω διευκρινίσεις και διαβεβαιώσεις, θα πρέπει να αναμένεται προς το τέλος του χρόνου. Επιπλέον δεν πρέπει να αγνοείται ότι τυπικά δεν έχουν αναλάβει καθήκοντα οι νέοι επίτροποι, γεγονός που προκαλεί περαιτέρω καθυστερήσεις.
Έτσι, δύσκολα θα γίνει δυνατή η ολοκλήρωση της συναλλαγής και η καταβολή του τιμήματος των 400 εκατ.μέσα στο 2014 (212 εκατ. από τα ΕΛ.ΠΕ. και τα υπόλοιπα από το Δημόσιο) και 18 μήνες μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού υπέρ της κρατικής εταιρείας του Αζερμπαϊτζάν.
Ο ΧΑΜ δεν θέλει να σκέφτεται τι θα συμβεί αν η DG Comp παρατείνει την περίοδο της έρευνας, προκειμένου να εξετάσει κάθε πτυχή της εξαγοράς του ΔΕΣΦΑ από την αζέρικη εταιρεία, που έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τη Gazprom και η αναμονή φτάσει το εξάμηνο. Κάτι τέτοιο υπαινίσσονται πηγές από τις Βρυξέλλες, και αν ισχύσει, σημασία έχει η αντίδραση της Socar.
Πάντως, για την ιστορία, να αναφερθεί ότι μόλις στις 17 Οκτωβρίου η γενική διεύθυνση ενέργειας δημοσιοποίησε τη «γνώμη» για τη λειτουργία του ΔΕΣΦΑ ως ανεξάρτητου διαχειριστή υπό τον έλεγχο της Socar. Το πρόσφατο κείμενο είναι το δεύτερο που εξέδωσε η Επιτροπή καθώς το πρώτο της 28ης Ιουλίου το απέσυρε για να κάνει «διορθώσεις».
Στο ενδιάμεσο το ΥΠΕΚΑ πέρασε από τη Βουλή τροπολογία με την οποία έδινε το δικαίωμα στη ΡΑΕ να μπλοκάρει αποφάσεις της πλειοψηφίας των μετοχών του ΔΕΣΦΑ, εφόσον διαπίστωνε παραβίαση της κοινοτικής ή της εθνικής νομοθεσίας εκ μέρους της Socar, σε θέματα του ΔΕΣΦΑ επενδύσεων και ασφάλειας εφοδιασμού της χώρας ή της Ε.Ε. σε φυσικό αέριο.
Από τα πράγματα λοιπόν φαίνεται ότι η ιδιωτικοποίηση - πώληση εταιρειών με μονοπωλιακές - ρυθμιζόμενες δραστηριότητες δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση, ιδίως όταν ο υποψήφιος αγοραστής είναι κρατική εταιρεία τρίτης, μη κοινοτικής χώρας.