Ανησυχία προκαλούν στο ΥΠΕΚΑ οι περιπέτειες στις οποίες έχει εμπλακεί το σχέδιο του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ. Οι συνεχιζόμενες αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών εστιάζουν κυρίως στην όδευσή του στους νομούς Καβάλας και Δράμας και στη χωροθέτηση του σταθμού συμπίεσης στο νομό Σερρών. Στην καλύτερη περίπτωση θα προκαλέσουν καθυστερήσεις, και στη χειρότερη..., καλύτερα να μη το σκεφτόμαστε.
Η ανησυχία είναι η μία όψη. Η άλλη όψη είναι ο προβληματισμός για την αδυναμία του μάνατζμεντ του επενδυτικού σχεδίου να έχει σχέσεις εμπιστοσύνης με τις τοπικές κοινωνίες και τους τοπικούς φορείς.
Αποτέλεσμα είναι οι συνεχείς αντεγκλήσεις, η δημιουργία επιτροπών κατά του αγωγού και η εμπλοκή του έργου στα τοπικά μικροκομματικά και παραταξιακά παιχνίδια.
Ένα επιπλέον σημείο που προβληματίζει ιδιαίτερα είναι το κλίμα εφησυχασμού που επικρατεί στα κλιμάκια του ΤΑΡ στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα ούτε και το κεντρικό μάνατζμεντ του επενδυτικού σχεδίου, στην Ελβετία, να έχει την πραγματική εικόνα για την πρόοδο του έργου.
Τα πράγματα εκτιμάται ότι θα γίνουν πολύ χειρότερα στην περίπτωση που γίνουν πραγματικότητα οι συζητούμενες προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κινήσεις για τις οποίες προετοιμάζονται μαζικοί φορείς από τους δύο νομούς.
Με δεδομένο ότι το έργο είναι ιδιωτικό, τα περιθώρια κρατικής παρέμβασης είναι περιορισμένα. Από την άλλη ωστόσο, δεδομένο είναι και το ότι για τη στήριξη του έργου η Ελλάδα έχει αναλώσει διπλωματικό και πολιτικό κεφάλαιο.
Επιπλέον στην ολοκλήρωση του αγωγού στηρίζεται η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και γειτονικών χωρών όπως η Βουλγαρία, η Αλβανία και άλλες γειτονικές χώρες όπως η ΠΓΔΜ που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να διασυνδεθούν με τον ΤΑΡ.
Έτσι μπορεί μεν τυπικά η κυβέρνηση να έχει περιορισμένα περιθώρια παρέμβασης, ωστόσο το να στηρίζεται η ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού μιας περιοχής σε μια προβληματική διαχείριση του έργου είναι πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί πάση θυσία.