Με την υπογραφή των συμβάσεων μεταξύ ΑΔΜΗΕ και αναδόχων για την καλωδιακή διασύνδεση των Κυκλάδων, με όλο και μεγαλύτερη ένταση τονίζεται η σημασία -οικονομική και περιβαλλοντική- που θα έχει η σύνδεση και της Κρήτης.Μόνο που στην παρούσα φάση, ξεκίνησε το παιχνίδι της κολοκυθιάς αναφορικά με το σημείο της βόρειας ακτογραμμής του νησιού από το οποίο θα ξεκινά το καλώδιο και όπου θα κατασκευαστεί ο υποσταθμός με τους μετασχηματιστές κ.λπ.
Μια πρώτη κρούση του ΑΔΜΗΕ να αξιοποιηθεί ο χώρος των Λινοπεραμάτων δίπλα στο Ηράκλειο, όπου βρίσκονται σήμερα οι ρυπαίνουσες πετρελαϊκές μονάδες, συνάντησε την αντίδραση των τοπικών φορέων. Σαν να προτιμούν δηλαδή τις καμινάδες και τις συχνές προσεγγίσεις δεξαμενόπλοιων που εφοδιάζουν τις μονάδες με πετρέλαιο, από τα πολύ μικρότερα σε όγκο και έκταση κτίρια που θα περικλείουν τον υποσταθμό ο οποίος δεν προκαλεί ούτε αέρια, ούτε υγρή ρύπανση, ούτε και ηχορύπανση.
Μαθαίνουμε ότι οι αντιδράσεις είναι τόσο ισχυρές ώστε ο ΑΔΜΗΕ αναζητά ήδη άλλες εκτάσεις, είτε δυτικά, είτε ανατολικά του Ηρακλείου. Με την ευκαιρία πάντως να θυμίσουμε ότι για πάνω από 20 χρόνια η Κρήτη αντιμετώπιζε τους καλοκαιρινούς μήνες σοβαρά προβλήματα με την ηλεκτροδότηση, καθώς καμία περιοχή δεν δεχόταν να φιλοξενήσει νέες μονάδες που ήταν έτοιμη να εγκαταστήσει η ΔΕΗ.
Ακόμη και όταν επελέγη για την εγκατάσταση της νέας μονάδας η πλέον απομακρυσμένη και άγονη περιοχή στον Αθερινόλακκο Λασιθίου, οι αντιδράσεις πήραν τη μορφή κλεφτοπόλεμου καθώς τα τοπογραφικά συνεργεία τα υποδέχονταν με κουμπούρια.
Εν τέλει επικράτησαν οι πλέον σώφρονες και η μονάδα του Αθερινόλακκου ολοκληρώθηκε και λειτουργεί για πάνω από 15 χρόνια. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαναληφθούν τα ίδια φαινόμενα με το υποβρύχιο καλώδιο, που θα δώσει την οριστική λύση στην ηλεκτροδότηση της Κρήτης και θα απαλλάξει τους καταναλωτές της χώρας από τα 400 εκατομμύρια με τα οποία επιβαρύνονται κάθε χρόνο.
Διαφορετικά θα μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι οι αντιδράσεις κάτι άλλο κρύβουν.