Ερωτηματικά προκαλεί στην κυπριακή αγορά, η αποχώρηση του κ. Μάκη Κεραυνού από τη θέση του CEO της Ελληνικής Τράπεζας, αρκετούς μήνες μάλιστα πριν λήξει το συμβόλαιό του.
Και μπορεί το διαζύγιο των δύο πλευρών να ήταν αναμφίβολα «βελούδινο» (ευχές, αβροφροσύνες και όλα τα σχετικά), ωστόσο τα ερωτήματα δεν απαντήθηκαν.
Πρώτον, γιατί ο κ. Κεραυνός είναι -μετά τις τεκτονικές αλλαγές της τελευταίας τριετίας- από τους ελάχιστους έμπειρους Κύπριους τραπεζίτες στο Νησί της Αφροδίτης και ο μόνος που έχει διατελέσει σε τόσο υψηλές θέσεις.
Δεύτερον, γιατί είναι ένα άτομο που χαίρει στήριξης σε ευρύτατο πολιτικό φάσμα. Ο κ. Κεραυνός άλλωστε ξεκίνησε από υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου (άφησε το Υπουργείο με δημοσιονομικό πλεόνασμα) και επίσης έχαιρε και της εκτίμησης του Αρχιεπισκόπου (αυτός άλλωστε τον είχε επιλέξει για το τιμόνι της Ελληνικής Τράπεζας, πριν από εννέα χρόνια, σε μια δύσκολη -και τότε- συγκυρία για το κυπριακό Συγκρότημα).
Δεν είναι τυχαίο μάλιστα που στις αρχές του 2013, του είχε προταθεί να διεκδικήσει τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας, στηριζόμενος από το Δημοκρατικό Κόμμα, πρόταση όμως που αρνήθηκε χωρίς… πολλή συζήτηση.
Ο κ. Κεραυνός όμως, είχε ερείσματα και στην αριστερά. Μάλιστα, σε χθεσινή του ανάρτηση στο facebook, ο πρώην υπουργός του ΑΚΕΛ και υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Σταύρος Μαλάς, σημείωσε: «Ο Μάκης Κεραυνός πέτυχε να κρατήσει την Ελληνική σε καλύτερη κατάσταση από τις άλλες τράπεζες. Είχε το θάρρος να λέει πολλές αλήθειες σε αυτούς που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις. Κρίμα».
Σε κάθε περίπτωση, η Ελληνική Τράπεζα, παρά το ότι οι καταθέτες της δεν κουρεύτηκαν και παρά το ότι μέχρι σήμερα έχει επανακεφαλαιοποιηθεί από ιδιωτικά κεφάλαια, βρίσκεται ενόψει αξιοσημείωτων προκλήσεων.
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να προχωρήσει σε νέα αύξηση κεφαλαίου, σε περίπτωση που προκύψει κάτι τέτοιο από τα ευρωπαϊκά stress tests. Πάντως, το ποσό αυτό λέγεται ότι δεν θα είναι μεγάλο και επίσης εκτιμάται πως υπάρχουν σημερινοί της μέτοχοι, πρόθυμοι να βάλουν και αυτοί το χέρι στην τσέπη.
Δεύτερον, το νέο διοικητικό συμβούλιο θα πρέπει να μπορέσει να συνεργαστεί αρμονικά, καθώς δεν υπάρχει βασικός μέτοχος που να ελέγχει την Τράπεζα.
Και τέλος, το νέο διοικητικό συμβούλιο καλείται να συνεργαστεί με την κυβέρνηση, καθώς πολλά σημαντικά πράγματα γύρω από τον τραπεζικό τομέα (βλέπε νόμος για εκποιήσεις ακινήτων) περνούν μέσα από πολιτικές αποφάσεις...