Το ότι η Τσιμεντοποιία Βασιλικού και η Κυπριακή Εταιρία Τσιμέντων βρίσκονταν σε έντονο ”φλερτ” που τελικά οδήγησε σε… γάμο είναι κάτι ευρέως γνωστό εις τους παροικούντες το νησί της Αφροδίτης.

Πρόκειται για ένα deal που ”σερνόταν” εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Κύπρο, με την Εκκλησία από τη μια πλευρά (βασικότερο μέτοχο του Βασιλικού) και την οικογένεια Γαλαταριώτη από την άλλη (ΚΕΤ) όλο να συζητούν και όλο κάπου –την τελευταία στιγμή- το θέμα να σκοντάφτει…

Γεγονός είναι ότι η Κυπριακή Εταιρία Τσιμέντων ”ψαχνόταν” εδώ και πολύ καιρό και μάλιστα πέρυσι είχε συζητήσει σε κάποια φάση το ενδεχόμενο εξαγοράς της από τον Τιτάνα, εξέλιξη όμως που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Η ουσία όμως είναι αλλού: Γιατί τώρα που βαίνουν προς συγχώνευση τα δύο και μοναδικά εργοστάσια παραγωγής τσιμέντου στην Κύπρο, ο ”θόρυβος” για το πόσο κακό θα προκληθεί στον ανταγωνισμό είναι ελάχιστος;

Πού είναι τώρα όλοι αυτοί που τον τελευταίο καιρό ”δίνουν τα ρέστα τους” όταν μιλούν για το πλήγμα που θα προκύψει στον ανταγωνισμό από μια ενδεχόμενη συγχώνευση των δύο μεγάλων τραπεζών της Κύπρου, οι οποίες στα περισσότερα προϊόντα τους αθροιστικά δεν υπερβαίνουν σε μερίδιο το 50%;

Επιλεκτική ευαισθητοποίηση, ή αλλιώς... ”τα καλά και συμφέροντα”!