Σε επιστήμη φαίνεται να έχουν αναγάγει κάποιοι συνδικαλιστές τραπεζοϋπάλληλοι το θέμα των διορισμών των παιδιών τους.
Ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει με αφορμή τις πρόσφατες καταγγελίες για διορισμό σε μεγάλη τράπεζα των υμετέρων τέκνων αποτελεί την πιο ωμή εκδοχή συντεχνιακής αντίληψης.
Υπάρχουν ωστόσο και συνδικαλιστές αριστοτέχνες του είδους.
Οι οποίοι για να μην προκαλούν επιλέγουν τη μέθοδο της ανταλλαγής. Κοινώς τράμπα διορισμών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι λίγο μετά το ξέσπασμα της κρίσης και συγκεκριμένα το 2010, υψηλόβαθμος συνδικαλιστής κρατικής τράπεζας διόρισε την κόρη του σε κατάστημα θυγατρικής γαλλικού ομίλου, στη Θεσσαλονίκη.
Την ίδια περίοδο, και παντελώς τυχαία, η κόρη τότε υψηλόβαθμου συνδικαλιστή του εν Ελλάδι γαλλικού ομίλου διορίστηκε σε θυγατρική κρατικής τράπεζας.
Την ιδέα προφανώς την πήραν από το «Πέτα τη μαμά από το τρένο». Για Χίτσκοκ δεν έχω κανέναν από τους δύο...