Διαβάσαμε με ενδιαφέρον και δημοσιεύουμε το σχόλιο του οικονομολόγου Δημήτρη Τζάνα σχετικά με την απόφαση του ΟΛΘ να διανείμει μέρισμα ρεκόρ.
«H γενική συνέλευση του ΟΛΘ αιφνιδίασε την αγορά, εγκρίνοντας την προηγούμενη εβδομάδα πρωτόγνωρα υψηλό μέρισμα ύψους 4 ευρώ ανά μετοχή, προ φόρων, ή 3,6 ευρώ ανά μετοχή μετά την αφαίρεση της φορολογίας.
Επομένως, στην τιμή των 36 ευρώ, ο τίτλος οδηγούσε σε μερισματική απόδοση 10%!
Παρ' όλα αυτά, η αντίδραση του τίτλου στο ταμπλό υπήρξε ασθενική και μάλιστα με πολύ χαμηλό όγκο συναλλαγών. Δηλαδή, η μετοχή του ΟΛΘ έκλεισε χθες κάτω από τα 30 ευρώ, με μόλις 428 τεμάχια να αλλάζουν χέρια. Γιατί άραγε;
Πρώτη εκδοχή: Το χρήμα τοποθετείται μόνο σε μια μικρή παλέτα μετοχών του MSCI, στις τραπεζικές μετοχές (που έχουν επισήμως 33% NPLs και stress tests εν όψει) και σε μερικές ακόμη (π.χ. ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΦΟΛΙ) που είναι ασφαλώς προτιμητέες επενδυτικές επιλογές σε σχέση με τις «ασθενείς» τράπεζες, αλλά συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται ως εφεδρείες για τη μόχλευση του Γενικού Δείκτη.
Αν ισχύει αυτό, καταδεικνύει την πρωτόγνωρη στρέβλωση που ισχύει στο χρηματιστήριο αφού αγνοούνται εναλλακτικές επενδυτικές επιλογές διότι απέχουν τα σοβαρά επενδυτικά κεφάλαια και συμμετέχουν μόνο hedge funds προσβλέποντας σε βραχυπρόθεσμα κέρδη.
Δεύτερη εκδοχή: Η αγορά αποδοκιμάζει την κίνηση είσπραξης από τον κύριο μέτοχο, το ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή (και τους λίγους μικρομετόχους) του 50% σχεδόν των ταμειακών διαθεσίμων της εταιρείας. Είτε γιατί θεωρεί ότι η ταμειακή αφαίμαξη υπονομεύει τον στόχο της αποκρατικοποίησης σε σχέση με την επίτευξη ικανοποιητικού τιμήματος, είτε γιατί δεν εναρμονίζεται με την εκπόνηση ενός σοβαρού επενδυτικού προγράμματος ικανού να καταστήσει και τον ΟΛΘ πρωταγωνιστή εξελίξεων πολλαπλά ευεργετικών για τη Θεσσαλονίκη και κατ' επέκταση την ελληνική οικονομία!
Ο μέχρι σήμερα απολογισμός δράσεων αλλά και ο μελλοντικός σχεδιασμός είναι εξόφθαλμα χαμηλός...
Όποια εκδοχή και αν ισχύει, είναι αρνητική τόσο για το ελληνικό χρηματιστήριο όσο και για την ασκούμενη πολιτική στον ΟΛΘ που όφειλε να έχει άλλο σχεδιασμό. Και βεβαίως και για το κράτος που συμπεριφέρεται σαν αρπακτικό στον βωμό των δημοσιονομικών σκοπιμοτήτων, απεμπολώντας αυτονόητες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που όφειλε να αναλάβει στους χαλεπούς καιρούς που βιώνουμε»...
ΥΓ.: Οι κακές γλώσσες υποστηρίζουν πως επιλέχτηκε η μέθοδος του μερίσματος και όχι αυτή της επιστροφής κεφαλαίου γιατί το μέρισμα θα εισπραχθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ η επιστροφή κεφαλαίου θα πήγαινε στα έσοδα του ΤΑΙΠΕΔ.